De keuze voor euthanasie komt volgens de bisschop voort uit „het te weinig beleven van het verbonden zijn met God.” Als de priester niet heeft geweten dat een gelovige als gevolg van euthanasie overleed, is een kerkelijke uitvaart wel mogelijk, aldus Hurkmans. „Het is mogelijk dat de zieke op het laatste moment toch berouw heeft gekregen. Spijt van de euthanasie. Wij als kerk willen deernis hebben met mensen”, zegt Hurkmans. „Maar we kunnen niet iets doen dat ingaat tegen de leer. Laten we daar zuiver en helder in zijn.”

Moeten we het oordeel over iemands daden niet overlaten aan God, werd Hurkmans gevraagd. Hurkmans: „Dat láten we ook over aan God. Maar we doen wel zoals we denken dat we moeten doen. En wij zeggen: Euthanasie komt voort uit het te weinig beleven van het verbonden zijn met God.”

De bisschop steunt daarom de twee priesters uit Eindhoven die in februari weigerden mee te werken aan de uitvaart van een parochiaan die als gevolg van euthanasie was overleden. „De kerk heeft een sterke traditie van stervensbegeleiding. Wij kiezen niet voor de dood, wij kiezen voor het leven door de dood heen. Dat moeten we overeind houden. En dan gaat het te ver als mensen een uitvaart op bestelling vragen. Zo maak je een priester medeverantwoordelijk voor het euthanasieproces.”

Bisschop Wiertz van Roermond zei in 1999 ook dat kerkleden die kiezen voor euthanasie, niet in aanmerking komen voor de ziekenzalving. „Het verzoek om toediening van het sacrament der zieken en het verzoek om euthanasie of hulp bij zelfdoding sluiten elkaar volstrekt uit”, zei Wiertz toen in zijn vastenbrief. De andere bisschoppen steunden hun collega toentertijd in diens afwijzing van euthanasie, maar maakten tegelijkertijd duidelijk dat ze nooit de relatie hebben gelegd tussen euthanasie en de sacramenten.