Wij hebben veel redenen om van onszelf te schrikken en verbaasd te staan, opdat wij mogen leren inzien hoe wij in alle dingen de hulp van Jezus nodig hebben. Dan zouden wij aan onszelf en aan onze eigen krachten meer leren wanhopen en onze hulp bij de Heere zoeken. Ook wil de Heere in zulke wegen de deugden openbaren die Hij door de Geest der genade in het hart van Zijn kinderen gewrocht heeft. Die zouden anders niet openbaar worden, aangezien zij toch altijd geneigd zijn te wandelen door aanschouwen en niet door het geloof.Hierdoor worden zij geleerd de deugden te beoefenen van geloof, hoop, liefde, lijdzaamheid, nederigheid en om biddend achter de Heere aan te komen. Hierdoor ziet men het onderscheid tussen hen die de Heere vrezen en hen die Hem niet vrezen.

Een voorbeeld van zo’n geloofsoefening zien we bij Abraham. God had hem in zijn ouderdom de belofte gegeven dat in hem alle geslachten der aarde zouden gezegend worden. Maar welk een beproeving was dat voor zijn geloof. Nog 42 jaren moest hij wachten, zodat Abraham oud geworden was en ook de moeder in Sara reeds was gestorven.

Evenwel, tegen de loop van de natuur in kreeg hij een zoon. Dit was de vrucht van Abrahams geloof, dat rustte op de belofte van God. In Izak zou zijn zaad gezegend worden en worden vermenigvuldigd als de sterren aan de hemel. Uit hem moest ook de Messias geboren worden.

Jacobus Koelman, predikant te Sluis (De droeve toestand van Nederlands kerk, 1680)