De verklaring van Micha Nederland ten aanzien van extreemrechtse politiek doet nogal wat stof opwaaien. In het RD (24-9) kwamen allerlei stemmen aan het woord. Een hoofdredactioneel commentaar vertolkt de mening van het RD (27-9). In dit commentaar klinken stevige verwijten aan het adres van Micha Nederland. Deze organisatie zou lijden aan tunnelvisie en vooral oog hebben voor linkse thema’s. Hoewel het commentaar toegeeft dat Micha Nederland een punt heeft, wordt genoemde verklaring vooral getypeerd als „onzorgvuldig en onevenwichtig”.

Lees ook

De kerk die zich uitspreekt tegen de PVV moet ook de hand in eigen boezem steken

Lees ook

Reacties op Michaverklaring tegen rechtsextremisme: „Linksradicalisme is net zo bedenkelijk”

Oproep tot bekering

Bij het betoog dat de hoofdredactie voert ter onderstreping van deze typering, zijn echter wel de nodige vragen te stellen. Wie het profetenboek Micha leest en bestudeert, komt tot de conclusie dat de profeet herhaaldelijk de vinger legt bij sociaal onrecht en het ontbreken van goedertierenheid. Juist daarin wordt zichtbaar dat het volk God niet erkent en niet met Hem leeft. Afgodendienst en vormelijke godsdienst vormen slechts een marginaal thema bij deze profeet.

De oproep tot bekering is concreet en helder. Ook vandaag zijn we geroepen om recht te doen, goedertierenheid lief te hebben en nauwkeurig te wandelen met God. Uiteraard raakt dat de volkszonden van christenen, uiteraard raakt dat tal van andere maatschappelijke thema’s. Ook daar mag de kerk niet over zwijgen. De kerk zwijgt daar ook niet over.

Eenzijdige stem

Maar wat me steekt in het commentaar van de hoofdredactie, is de wijze van argumenteren. Door te stellen dat er meer gezegd kan worden en moet worden, raakt het springende thema van de verklaring van Micha Nederland buiten beeld. En voor we het weten, is vreemdelingenhaat verdwenen tussen de talloze andere thema’s die belangrijk zijn. En juist dat laat de profeet Micha niet gebeuren. Waar zijn tijdgenoot Jesaja de vinger legt bij tal van andere zonden, legt de profeet Micha eenzijdig de vinger bij het sociale onrecht dat de samenleving kenmerkt. Waarom? Om dit probleem helder, scherp en concreet te adresseren. Tot vervelens toe wellicht.

Echter, ook deze eenzijdige stem is Gods stem tot het volk. Ook deze eenzijdige stem, waarbij voortdurend op hetzelfde aambeeld geslagen wordt, heeft de kerk van vandaag iets te zeggen. Want sociale gerechtigheid is een kernthema in Gods wet. Wie zich aan sociaal onrecht, aan onbarmhartigheid schuldig maakt, zondigt niet alleen tegen zijn of haar medemens, maar ook tegen God Zelf. Daarmee zijn de thema’s die Micha Nederland aansnijdt geen linkse of rechtse thema’s. Het zijn thema’s waar de Schrift aandacht voor vraagt. Thema’s waarbij de Schrift ons tot bekering oproept.

Dat brengt bij de vraag of ”links” de ”rechtse kerk” een spiegel mag voorhouden en of we bereid zijn in deze spiegel te kijken.

Kritiek

Betekent dit pleidooi dat ik me zonder enige kritiek aan Micha Nederland verbindt? Nee. Ook ik heb kritiek op standpunten en acties van deze organisatie. Mijn stem heb ik met aarzeling gegeven en gelet op alle kritiek, heb ik me zelfs afgevraagd of ik er verstandig aan heb gedaan. Maar kijkend in de spiegel, luisterend naar de profeet Micha, weet ik me aangesproken om mijn stem te laten klinken. Want de vreemdeling heeft van Godswege recht op een rechtvaardige behandeling en een barmhartige ontmoeting. Wandelen met God wordt zichtbaar in gerechtigheid doen en goedertierenheid liefhebben.

De auteur is predikant van de hersteld hervormde gemeente van Kruiningen.