„En ik zal tot mijn ziel zeggen: Ziel, gij hebt vele goederen, die opgelegd zijn voor vele jaren; neem rust, eet, drink, zijt vrolijk.”

Hier heb ik nog een woord aan zulke mensen die zichzelf verkwikken en de verkwikkingen van de Heere niet nodig hebben. Natuurlijke mensen verkwikken zichzelf. De een door het beschouwen van zijn ingebeelde deugdzaamheid en goede hart, waardoor hij zo verblind wordt dat hij geheel en al nalaat om als een arme, naakte en blinde zondaar tot de Heere Jezus de toevlucht te nemen en zijn verkwikking en zaligheid bij Hem alleen te zoeken, langs de dierbare weg van verzoening uit genade.

Een ander daarentegen tracht zichzelf te verkwikken door de genietingen van de zonde en in de dienst van de wereld. Hij leeft in dronkenschap, onreinheid, overdaad, hoogmoed en andere uiterlijke en ergerlijke zonden. Of de mens zoekt zijn rust en verkwikking in het goud en goed van de wereld en begeert om ook eenmaal tot zijn ziel te kunnen zeggen: „Ziel, gij hebt vele goederen, die opgelegd zijn voor vele jaren, neem rust, eet, drink en wees vrolijk”. Hoe meer dan het land van de rijke mens wél draagt en zijn schuren vol worden, hoe meer hij ook zijn rust en verkwikking in die dingen blijft zoeken.

Maar o mens, denk toch aan die man die zich nog zovele jaren verkwikking beloofde, maar tot wie de Heere zei: „Gij dwaas, in deze nacht zal men uw ziel van u afeisen!”

Wulfert Floor,
oefenaar te Driebergen

(”Al de eenvoudige oefeningen”, 1913)