„In al hun benauwdheid was Hij benauwd.”

Uit veel Bijbelplaatsen kunnen wij genoeg zien welk een sterke en listige vijand Gods volk aan de satan heeft. Wij kunnen onmogelijk recht begrijpen hoever zijn werkingen en bestrijdingen gaan, maar wij weten dat hij het voor de vromen weleens zeer bang en donker maken kan. Daardoor worden zij voor een tijd weleens uit het veld geslagen en zouden bijna hopeloos de moed opgeven, indien de Heere hen niet ondersteunde en uitredde. Verkwikking heeft de ziel van een godvruchtige nodig, zodat het hem weleens bang kan worden bij de ondervinding van de vijandschap van de wereld, of als hij moedeloos wordt onder het gevoel van de verberging van des Heeren aangezicht.

Ook kan een vrome weleens neergebogen en treurig zijn, zonder zelf goed te weten waarover hij treurig is. Een christen weet soms zelf zijn treurigheid geen naam te geven. Hoe het ook zij, hij heeft al gedurig in allerlei opzichten opbeuring en verkwikking nodig, en het is groot dat er een Jezus is, Die deelneemt in al de strijd en smart van Zijn volk, en van Wie de Schrift zegt: „In al hun benauwdheid was Hij benauwd” (Jesaja 63:9).

Wij zullen de verkwikkingen des Heeren bij opklimming voorstellen en zien  hoe Zijn volk verkwikt wordt van het begin van hun weg af tot aan het einde toe.

Wulfert Floor,
oefenaar te Driebergen

(”Al de eenvoudige oefeningen”, 1913).