„En als een van degenen die mede aanzaten, deze dingen hoorde, zei hij tot Hem: Zalig is hij die brood eet in het Koninkrijk Gods.”

In het begin van Lukas 14 zien wij dat de Heiland Zich bevond in het huis van een overste van de farizeeën, en wel met de bedoeling om Zich door hetgeen hem werd voorgezet op een betamelijke wijze te verkwikken. De dag waarop dit gebeurde was de sabbatdag. Deze omstandigheden gaven aanleiding tot meer dan één onderhandeling en redevoering tussen Jezus, Zijn gastheer, en de overige gasten.

Het eerste gesprek betrof het bijgeloof van de Joden over de sabbat (vers 1-6). Het tweede gesprek was ingericht tot beschaming en beteugeling van hun hoogmoed, in hun sterke gerichtheid op de vooraanzittingen (vers 7-11). Het derde gesprek hield in een vermaning aan de heer des huizes om zijn goederen niet slechts tot eigen nut aan te wenden, maar ook de armen en de behoeftigen daarvan wel te doen. Aan het einde van de rede (12-14) zien wij (vers 15) dat een mededisgenoot, door een tussenspraak, de Heiland aanleiding gaf om een nieuw gesprek te beginnen, dat meer de aard van Zijn Koninkrijk betrof.

Moge dit hoofdstuk ertoe dienen dat mensen erdoor voor de Heere en Zijn dierbare gemeenschap, om alle dingen met liefde te doen, ingenomen worden. De Geest des Heeren moge ons daartoe nu bestralen, en vervolgens met Zijn licht verlichten. Die Geest moge Gods eigen Woord met Zijn goddelijke invloed bekrachtigen. Amen.

_Theodorus Adrianus Clarisse,
predikant te Amsterdam

(”Een drietal leerredenen, Lukas 14:15 tot en met 24”, 1779)

Theodorus Adrianus Clarisse werd op 14 januari 1741 in Oost-Souburg, op het eiland Walcheren, geboren. Als predikant diende hij Amerongen, Wageningen, Schiedam en, vanaf 1772, Amsterdam. Waar hij preekte, zegt het ”Biographisch Woordenboek der Nederlanden”, „waren de kerken te over met toehoorders opgevuld.” Clarisse overleed op 7 mei 1782._