Rouwen terwijl de ander nog leeft

„Daar moet je eens iets over schrijven”, zei hij. „Hoe je al volop in de rouw kunt zijn terwijl iemand nog niet is gestorven. Mensen hebben daar geen oog voor, zijn bezig met de zieke. Maar zelf zit je alleen thuis, de ander is in het verzorgingshuis. En avond aan avond denk je aan de dood, aan het afscheid. Het verdriet van het weduwnaar-zijn overspoelt je terwijl je het nog niet bent. En het kan er eigenlijk niet over gaan.”