Het Utrechtpad is een bewegwijzerde route door de provincie Utrecht. Feitelijk is het een langeafstandswandeling in de vorm van een rondje, met de stad Utrecht als begin- en eindpunt. In totaal is de route 162 kilometer lang. Hij is opgedeeld in elf etappes; het begin- en eindpunt van elke dagafstand zijn bereikbaar met het openbaar vervoer.

Officieel begint de route bij de Domkerk in het hart van Utrecht, maar wie met de trein naar de stad komt, kan de aanlooproute al oppikken bij het Moreelsepark. Op een straatnaambord daar signaleer ik de eerste geel-rode markering – te midden van allerlei andere routeaanduidingen.

Het is dan ook een fraai traject: vanuit het centrum van Utrecht langs de slingerende Kromme Rijn naar Amelisweerd en verder. Maar tot Huis Rhijnauwen heb je het pad zelden voor je alleen.

Het eerste deel van de route geeft een mooie indruk van historisch Utrecht. Vanaf het Moreelsepark leiden de markeringen je, aan de overkant van de Catharijnesingel, even door het parkachtige plantsoen langs het water. Daarna loop je via historische klinkerstraatjes naar de Oudegracht, met zijn fraaie grachtenpanden, werfkelders, antiekwinkeltjes en bijzondere restaurantjes.

Bij het Ledig Erf is het qua verkeer druk en chaotisch en is het even zoeken naar het jaagpad langs de Kromme Rijn, maar daarna hoef je je als wandelaar eigenlijk niet meer druk te maken over de route. Zolang je het water aan je linkerhand houdt, kan je tot Bunnik niets meer gebeuren.

Het voelt als een voorrecht om, niet gehinderd door verkeerslichten, viaducten, bruggen en rondwegen, de stad uit te lopen. Zó het groen van de landgoederen Oud en Nieuw Amelisweerd en Rhijnauwen in.

Alles voelt op deze zonnige maar koele dag eind maart fris en vers. Er 
is zelfs al iemand met blote benen 
in een kano onderweg. Op de bankjes zitten mensen, vogels van diverse pluimage zijn druk in de weer met de voorbereidingen van het broedseizoen, het lentegroen staat op uitbarsten. De net ontloken blaadjes van de meidoorn zijn zacht en buigzaam als basilicum.

Gewoonlijk is het voor een wandelaar een pluspunt als een groot deel van het te lopen traject onverhard is. Elk voordeel heeft zijn nadeel: door alle regen van de afgelopen maanden staan er veel plassen en zijn sommige stukken van het pad erg modderig. Hoge wandelschoenen zijn geen overbodige luxe voor wie droge voeten wil houden en niet uit wil glijden.