De verdachte heeft sterk uiteenlopende verklaringen afgelegd. De waarheid is volgens hem dat hij Johnsen bij thuiskomst dood onder aan een trap in de bovenwoning heeft aangetroffen. „Ik heb Jane niets aangedaan.”

Angst heeft hem ervan weerhouden vervolgens de hulpdiensten te bellen, verklaarde hij ter zitting, onder meer omdat zich in de woning een voormalige wietkwekerij bevond en hij weinig op had met politie en justitie. Hij zou geruime tijd naast het lichaam hebben gewaakt, terwijl hij onder invloed van drank en drugs plannen maakte om zichzelf van het leven te beroven. Na verloop van tijd verpakte hij het lichaam en stopte het in de kist. Bij ontdekking verkeerde het in verregaande staat van ontbinding.

Volgens de officier van justitie heeft M. gelogen en „geen enkele verantwoordelijkheid genomen” voor zijn daden. De doodsoorzaak is verwurging, meent de aanklager. Dit blijkt volgens haar uit pathologisch onderzoek. Het slachtoffer had behalve verwondingen aan de hals ook zestien gebroken ribben. Het geweld is voortgekomen uit een „heftige ruzie”, aldus het OM. De relatie van M. en Johnsen kenmerkte zich onder meer door ruzies, die veelal gepaard gingen met misbruik van drank en drugs.

De fatale ruzie heeft zich op 2 september 2022 voorgedaan, stelt justitie. Op 21 september van dat jaar meldde de politie zich voor het eerst bij de woning aan de Jonge Roelensteeg. Zij vond toen niets. Na een doorzoeking van de woning twee weken later hield de politie M. als verdachte aan. De speurhond sloeg aan op de kist waarin zich de stoffelijke resten van Johnsen bevonden.

Het slachtoffer was „een beetje een mysterie”, aldus de officier. Zij was dertig jaar geleden naar Nederland gekomen en „altijd onder de radar gebleven”. De vrouw had geen verblijfsstatus in Nederland. Justitie heeft in de Verenigde Staten geen enkele nabestaande kunnen traceren.

De rechtbank doet uitspraak op 11 april.