„Want de wet is door Mozes gegeven, de genade en de waarheid is door Jezus Christus geworden.”

De stem van Christus heeft noch wet, noch toorn, noch dood in zich, maar enkel genade, leven en zaligheid. De „goedertierenheid en waarheid ontmoeten en kussen elkander” (Psalm 85:11). Want „de wet is door Mozes gegeven, maar de genade en de waarheid is door Jezus Christus geworden” (Johannes 1:17). De wet is een woord van toorn en verdoemenis, die het vonnis des doods opent dat tegen de zondaar is uitgesproken en zegt: „Vervloekt is eenieder die niet blijft in al hetgeen geschreven is in het boek der wet, om dat te doen” (Galaten 3:10). Maar de stem van Christus in het Evangelie heeft niet een woord van toorn of verdoemenis in zich, maar alleen van leven, zaligheid en bevrijding, „want God heeft Zijn Zoon niet gezonden in de wereld opdat Hij de wereld veroordelen zou, maar opdat de wereld door Hem zou behouden worden” (Johannes 3:17). Het is waar, Hij maakt doorgaans gebruik van de wet, in een ondergeschiktheid aan het Evangelie, om schrik en vrees, overtuiging van zonde en van toorn te verwekken, waarlangs Hij Zijn weg baant. Maar de eigenlijke stem van Christus, zoals Hij de Zoon Gods en de Verlosser is, die „tot Sion gekomen is om de goddeloosheden af te wenden van Jakob” (Romeinen 11:26), is een stem van liefde, van genade, van barmhartigheid, voor de allergrootste zondaar die dit Evangelie hoort.

Ralph Erskine, predikant te Dunfermline

(”Verhandeling over Johannes 5:25”, 1744)