Kostelijk is in de ogen van de Heere de dood Zijner gunstgenoten. Hij ziet hun dood aan als een bijzondere aangelegenheid. De tijd, de manier van sterven, een kwijnende of een haastige dood, al die dingen zijn door God besloten. David zegt in Psalm 31: „Mijn tijden zijn in uw hand.” Davids leven was niet in de hand van mensen om het teneinde te brengen, maar in Gods hand. De Heere Jezus zei tot Johannes: „Ik heb de sleutels der hel en des doods” (Openbaring 1:18).De vromen hoeven over de dood niet zozeer bevreesd te wezen alsof deze hen zonder speciale last zou kunnen grijpen. De dood heeft de sleutels zelf niet in bewaring, maar Jezus draagt ze. De wereld kan het leven van Gods kinderen niet van hen afnemen, zolang Jezus daarvoor geen toestemming heeft gegeven. O, geliefden, is dat geen gezegende staat?

Christus heeft in het graf gelegen. Daardoor heeft hij het graf voorzien van een goede reuk. Daarom hoeven zijn kinderen niet te vrezen daar te liggen, waar Hij heeft gelegen. Al die dingen vergunt God aan hen die vrede met God hebben gemaakt door Jezus Christus. O, zijn zij dan niet zalig die in de Heere sterven? God heeft Zijn engelen bevolen om Zijn kinderen in hun sterven op te wachten, om hun zielen in Abrahams schoot te dragen. God heeft ze zo lief, dat Hij in het bijzonder Zijn engelen gebruikt om hen te dienen.

James Durham, predikant te Glasgow. (De zaligheid der dooden die in de Heere sterven, 1735)