In Togo bijvoorbeeld. Het diensthuis heeft er de gedaante van voodoo, een occulte religie met goden die zich in tempels laten aanbidden. In het zuiden bezoek ik de Pythontempel, waar de pythonslang wordt aanbeden en met offers gediend. Even daarbuiten zie ik veel meer beeldjes – ze ogen als afzichtelijke monstertjes die opduiken uit de grond. U ziet ze op de foto rechtsboven.

Heeft het diensthuis van voodoo het dan alleen voor het zeggen in Togo? Nee! En om daarvan getuige te zijn stap ik in het noorden van het land een kerkje binnen. Een gebouwtje van golfplaat en planken is het. Binnen valt dat sjofele interieur weg vanwege de aanwezigen die vurig bidden, uitbundig zingen en aandachtig lezen. U ziet er iets van op de foto hierboven. Ik ervaar het: hier wordt geestelijke uittocht gevierd en over een exodus uit de slavernij gezongen. Later hoor ik dat velen goed weten hoe bitter de slavendienst van voodoo smaakt.

Wat ze ook weten is dat afgoden niet gauw capituleren. Waardoor christen-zijn én blijven niet vanzelf gaat. Precies daarom start NET Foundation in Togo vijf theologische opleidingen. Omdat alleen een zuiver Bijbelse prediking eenrichtingsverkeer in de exodus kan garanderen.

U bent van die noodzaak niet overtuigd? Dan nog even terug naar de Pythontempel. Waar een priesteres vertelt over wie er bij haar langskomen. Ze heeft het over „voorgangers” uit „diverse kerken”. Ze kwamen om „geestelijke kracht” te ontvangen. Exodus in Togo? Die is er! Maar zonder weerWoord van de Schrift blijft het gevaar van zulke spookrijders reëel.