„En Hij zal over het huis Jakobs Koning zijn in der eeuwigheid, en Zijns Koninkrijks zal geen einde zijn.”

Laat ik ten slotte een paar woorden van toepassing uitspreken. Neem deze zaak ter harte vanwege de belangrijke plaats die de kwestie in de Heilige Schrift inneemt. Gewen u aan de gewoonte om de profetieën te lezen met slechts een letterlijke interpretatie van de eigennamen. Verwerp het idee dat Jakob, Israël, Jeruzalem, Juda en Sion alleen slaan op de christenen en dat de voorspellingen over de wederkomst slechts geestelijk verstaan moeten worden en de voorspellingen over de eerste Advent letterlijk.

Er is een nauwe verwantschap tussen het Joodse volk en de beëindiging van deze bedeling door de wederkomst van Christus. Staat er niet geschreven: „Als de Heere Sion zal opgebouwd hebben, zal Hij in Zijn heerlijkheid verschijnen” (Psalm 102:16)? En: „Indien hun verwerping de verzoening is der wereld, wat zal de aanneming wezen, anders dan het leven uit de doden” (Romeinen 11:15)? De woorden die de engel Gabriel richtte tot de maagd Maria zijn nog nimmer vervuld: „Hij zal over het huis Jakobs Koning zijn in der eeuwigheid, en Zijn Koninkrijk zal geen einde zijn” (Lukas 1:33).

De tijd is kort. De nacht van de wereld komt naderbij. Als er ooit een natie „op een dag wordt geboren”, dan zal die natie Israël zijn. Laten we om die gezegende voltooiing bidden en naar gewoonte onze gaven besteden in het werkelijke geloof van de woorden: „En alzo zal geheel Israël zalig worden.”

J.C. Ryle,
bisschop te Liverpool

(”Preek over Romeinen 11:26”, 1867)