„Maar wast op in de genade en kennis van onze Heere en Zaligmaker Jezus Christus. Hem zij de heerlijkheid, beide nu en in de dag der eeuwigheid. Amen.”

Brengt het Evangelie van de genade Gods in Christus Jezus zoals het beschreven, zuiver gepredikt, en door de christelijke feesten aanschouwelijk voorgesteld wordt, echt vruchten voort? Waar is de blijmoedigheid des geloofs, de onwankelbare hoop, de vurige liefde, de standvastige lijdzaamheid, de overwinning der wereld, de godzalige wandel, de hemelsgezindheid, de tere broederliefde, de verblijdende verdraagzaamheid? Waar? Hoe gebrekkig ziet het er in het algemeen uit! Hoeveel twijfelzucht, kleingelovigheid, ongeduld, hoogmoed en dergelijke zien we nog. Hoeveel gelijkvormigheid met de wereld, lichtzinnigheid en zonde!

Dit bewijst hoeveel reden wij hebben om met David te bidden: „Ontdek mijn ogen, opdat ik aanschouwe de wonderen van Uw wet.” Wat zijn er nog veel treurigen in Sion, die men toeroepen moet: Uw leed zweeft u nog te veel voor de ogen, u heft uw ogen, harten en handen niet genoeg omhoog tot de dierbare Heiland, de Man van smarten. Is dat niet zeer beklagenswaardig? Wast daarom op in de genade en kennis van onze Heere Jezus Christus, want indien dat alles rijkelijk in u woont, het zal u niet onvruchtbaar laten. U zal rijkelijk toegevoegd worden ingang in het eeuwig Koninkrijk van onze Heere Jezus Christus. Hij schenke ons ogen die zien, oren die horen en een verstandig hart dat acht geeft op Zijn geboden; opdat onze vrede is als een rivier en onze gerechtigheid als de golven der zee. Amen,

G.D. Krummacher,
predikant te Elberfeld

(”De wandelingen Israëls”, deel 1; 1837)