Toen was de conclusie al dat het in Overijssel - net als in andere provincies - niet goed gaat met de biodiversiteit. Sinds 2008 is daarin een daling te zien. Het provinciebestuur zei in het eerste rapport in 2019 te werken aan structurele oplossingen, zoals het verbeteren van leefomstandigheden voor planten en dieren, maar gaf wel al aan dat de effecten „pas na langere tijd” zichtbaar worden.

In de tweede rapportage is van de gewenste verbetering nog niet veel te merken. Weliswaar ziet Overijssel „voor bepaalde soorten herstel”, zoals een sterke toename van het aantal otters en bepaalde plantensoorten, maar daar staat „voor veel soorten” achteruitgang tegenover.

„Dat is ook de afgelopen jaren onverminderd doorgegaan. Er zijn soorten die komen, maar ook soorten die we kwijtraken, ondanks de inspanningen om ze te behouden”, staat in het rapport. „Soorten die komen zijn vaak opportunisten, soorten die verdwijnen specialisten. Structureel herstel vraagt veel tijd, een lange adem en inzet.”

Volgens Overijssel heeft verandering in het landgebruik geleid tot afname van bepaalde natuurelementen. De provincie noemt bloemrijke slootkanten, bosjes en kruidenrijk grasland als voorbeelden hiervan. „Hierdoor is er minder voedsel en leefgebied beschikbaar voor verschillende diersoorten.” De afname van het aantal insecten heeft weer een negatief effect op andere soorten die daarvan leven, zoals vogels. „In de bos- en natuurgebieden spelen de negatieve gevolgen van vermesting, verzuring, verdroging en versnippering een rol. De soorten van bijvoorbeeld de droge heide staan er slecht voor.”

De provincie baseert zich in het rapport op cijfers en indicatoren voor biodiversiteit van het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS) en tellingen van vrijwilligers. „Binnen de mogelijkheden die ons op dit moment ter beschikking staan, zetten wij ons in om de achteruitgang van de biodiversiteit te stoppen”, aldus Overijssel.