„Deze zijn het die uit de grote verdrukking komen; en zij hebben hun lange klederen gewassen en hebben hun lange klederen wit gemaakt in het bloed van het Lam.”

Elk kind van God is als een wonderteken. De engelen hadden geen verdorvenheid van binnen, noch verzoeking van buiten, en zij zijn gevallen. Adam had verzoeking van buiten, maar geen verdorvenheid van binnen, en hij is gevallen. Maar een kind van God heeft het allebei: verdorvenheid van binnen en verzoeking van buiten, en dikwijls kleine en zwakke genaden. Zij verliezen het niet, zij blijven staande.

In Galaten 5 telt de apostel wel zeventien werken van het des vlees op, en dan zegt hij nog: en dergelijke. En hij telt maar zeven of acht werken van de Geest op. Kinderen van God, eerst zijn uw verdorvenheden de sterkste, en dán uw genaden.

Weet u, waarom u het niet verliezen kunt? U bent in het bloed van het Lam gerekend, gewassen, geheiligd en gerechtvaardigd.

Maar dat zeggen wij niet opdat u zorgeloos zou worden. Die de zonden zo wil afkappen, al is het meer in voornemen dan in daden, die zal niet in de hel komen. De zonde en zwakheden, tegen uw wil in u overgebleven, zullen niet hinderen, dat God u niet in genade zou aannemen. Zondaar, wilt u dat niet doen: u gaat naar de hel. Maar uw dodelijke dag begeren wij niet, maar wij bidden, dat God u wil bekeren, en u en ons in de hemel laten gaan, tot Zijn eer, om Zijns Zoons wil.

Amen.

Bernardus Smijtegelt,
predikant te Middelburg

(”Een Woord op zijn tijd, 1744”)