TROUW: Premier Kok heeft uit het NIOD-rapport over Srebrenica de enig juiste conclusie getrokken met zijn besluit af te treden. Hij heeft daarmee de verantwoordelijkheid voor het tekortschieten van de opeenvolgende kabinetten volledig op zich genomen. Daarmee luidde hij zelf het einde van zijn tweede kabinet in. Dat is een groots gebaar voor een politicus, ook al blijft het vergeleken met de afschuwelijke gebeurtenissen in 1995 in de enclave een klein offer. (…) De premier heeft het opgebracht de verantwoordelijkheid van opeenvolgende kabinetten en zelfs de internationale gemeenschap voor het drama in de Bosnische enclave op zijn schouders te nemen. Hij doet daarmee recht aan de slachtoffers en nabestaanden. En in termen van onze nationale politiek rekent hij zo op de valreep ook nog eens af met de sorry-cultuur die onder zijn kabinetten was ontstaan.

TELEGRAAF: Het kabinet verdient alle respect voor zijn besluit om vanwege het Srebrenica-rapport op te stappen. Het (…) wenste voor het het verleden gevoerde beleid rond de enclave en de massaslachting daar de volle verantwoordelijkheid te nemen zonder daar zelf schuldig aan te zijn. (…) Toch was er rationeel geen dwingende reden voor een aftreden. Harde nieuwe feiten zijn in het NIOD-rapport nauwelijks boven water gekomen. (…) Met het trekken van een eigen conclusie neemt het kabinet een deel van het falen van de wereldgeschiedenis op zijn schouders. Het wil daarmee tegelijk de wereld een voorbeeld geven.

HET FINANCIELE DAGBLAD: (…) Dat een voltallig kabinet een maand voor de verkiezingen opstapt naar aanleiding van gebeurtenissen die zeven jaar geleden hebben plaatsgevonden, roept onvermijdelijk de vraag op of hier niet sprake is van loze gebaren of zelfs hypocrisie. Waarom trok Jan Pronk pas deze week politieke conclusies en niet zeven jaar geleden toen hij het ook al had over falende politiek en over genocide? (…) Het mag zo zijn dat Kok iedereen recht in de ogen kan kijken, het feit dat Nederland er zeven jaar over doet om Srebrenica moreel en politiek te verwerken geeft aan hoe moeilijk Nederland het ermee heeft zijn eigen beperkingen en moreel onvermogen onder ogen te zien.

VOLKSKRANT: (…) Door nu het kabinet over Srebrenica te laten vallen, hopen de paarse partijen de electorale schade van dit dossier te beperken. Zonder aftreden zou het voor de oppositie wel erg gemakkelijk zijn geweest: meer dan zevenduizend doden, een vernietigend onderzoeksrapport en nog geen politieke consequenties (…). (…) Maar bij alle kritiek die op Koks behandeling van de Srebrenica-crisis mogelijk is, mogen zijn verdiensten voor het land niet uit zicht verdwijnen. (…) Uitgebreid werd hij geprezen als staatsman en autoriteit voor andere politici, inclusief wereldleiders. Die kwaliteiten zijn natuurlijk niet plots weggevaagd.

ALGEMEEN DAGBLAD: (…) In weerwil van zijn zorgvuldig gekozen woorden in de Tweede Kamer (…) is Kok er niet in geslaagd de indruk weg te nemen dat de ontwikkelingen ook nu weer met hem op de loop zijn gegaan. (…) Bij het voortijdig einde van zijn indrukwekkende loopbaan (…) is het een pijnlijke vaststelling dat een gebrek aan regie daar als een rode draad doorheen loopt. (…) Weer wachtte Kok te lang af, waardoor de ministers De Grave en -vooral- Pronk de toon zetten. Niettemin heeft Kok uiteindelijk gedaan wat na zoveel jaren bitte noodzakelijk was: de verantwoordelijkheid op zich nemen voor de aanleiding, het verloop en de nasleep van de tragedie die zich in de zomer van 1995 heeft voltrokken.