Gijsbertha van Rooyen-Schouten verblijft in Renswoude op camping ”De Kleine Weide”. Samen met haar man Jac-Louis, hun aangenomen kinderen Adam en Zoë en hun pleegzoon Jeremiah, zijn ze met verlof in Nederland. De veldwerkers zullen aanwezig zijn tijdens de actiedag van de stichting ”Light for the children Nederland” op zaterdag 17 juni op De Kleine Weide.

Allerarmsten

Toen Gijsbertha zestien was, bad ze tot God om een uitdagend leven. „Ik wilde geen saai bestaan”, zegt ze op een mooie voorjaarsdag op de vroegere deel van De Kleine Weide. Na de afronding van haar studie maatschappelijk werk aan de Christelijke Hogeschool Ede (CHE) in 2012 ging ze daarom met haar vriendin Marjolein naar Namibië.

Het project ”Light for the children” in Gobabis in Namibië kreeg ze daarna niet meer uit haar hoofd. De Namibische organisatie Light for the children zet zich, onder leiding van de Namibische predikant Henk Olwage, sinds 1999 in voor de allerarmsten in de sloppenwijken van die stad. Dat gebeurt door onderwijs en door het geven van eten en andere benodigdheden aan de allerarmsten. De stichting heeft er twee scholen.

Sponsorprogramma

De tekst Jesaja 30:21 („Met uw eigen oren zult u een woord van achter u horen: Dit is de weg, bewandel die”) was voor Gijsbertha de bevestiging om terug te gaan naar Gobabis. In 2013 vertrok ze naar Gobabis om er vrijwilligerswerk te doen. In datzelfde jaar werd ”Light for the children Nederland” opgericht. Dat was niet alleen voor het levensonderhoud van Gijsbertha Schouten, maar ook om een sponsorprogramma op te zetten voor de armste kinderen uit Gobabis.

Sinds haar komst heeft het project er diverse nieuwe activiteiten bijgekregen. Vanaf januari 2023 zijn Kees en Linda Matze er ook werkzaam. Hij helpt bij het aansturen van onderwijs op de school van de organisatie. Zij is betrokken bij jonge moeders in verwachting. Na de zomervakantie vertrekken Pieter en Corina Schouten, broer en schoonzus van Gijsbertha, naar Gobabis. Daar gaan ze een boerderij runnen die werkgelegenheid biedt aan jongeren die buiten het schoolsysteem vallen. Hun activiteiten moeten Light for the children grotendeels zelfvoorzienend maken.

In Namibië ontmoette Gijsbertha Jac-Louis van Rooyen, met wie ze in 2014 trouwde. Hij had eerst geen zin om in Gobabis te werken, omdat het een „verachte stad” was, vertelt hij in het Afrikaans. „Het lezen van een boek van Andrew Murray over nederigheid bracht me op andere gedachten.”

Alcoholist

Een maatschappelijk werker vroeg op een bepaald moment aan Gijsbertha en Jac-Louis of ze een tijdje voor een jongetje van zes weken, dat door zijn moeder met een mes gestoken was, wilden zorgen. Adam is geadopteerd en opgenomen in het gezin. Zo ging het ook met Zoë. Het echtpaar Van Rooyen hoopt ook Jeremiah te kunnen adopteren.

Een van Gijsbertha’s taken in Gobabis is het bieden van crisisopvang aan verstoten kinderen in het Lighthouse. „Begin dit jaar werd Claudia bij ons gebracht, een meisje van anderhalf jaar oud. Haar vader en moeder waren alcoholist en zwierven over straat. Op een bepaald moment lieten ze Claudia achter op een plek waar drank verkocht werd. Ik heb het kind in bad gedaan en gewogen. Ze woog 6,1 kilogram. De eerste dagen was Claudia stoned door de verslaving van haar ouders. Ze is nu in huis bij christelijke mensen die goed voor haar zorgen.”

Babyluikje

Lucinana kwam in augustus vorig jaar in de crisisopvang terecht. „Ook zij had ouders die alcoholist waren. Het vel van haar billetjes was eraf omdat haar pamper bijna nooit verschoond werd. Ze kon door zwakte niet meer drinken en moest direct naar het ziekenhuis. Ook zij is uiteindelijk in huis genomen door een christelijk gezin. Luciana’s gezondheid is nog zwak, maar ze sterkt aan. Beide gezinnen krijgen financiële steun vanuit Nederland. Elke week ga ik kijken hoe het met hen en anderen gaat. Inmiddels hebben we ongeveer vijftig kinderen in de crisisopvang gehad.”

Sinds september 2021 is er in de scheidingsmuur van het erf van het huis van het echtpaar Van Rooyen een babyluikje, met hun telefoonnummer. „Tot nu toe hebben moeders daar nog geen baby’s te vondeling gelegd”, vertelt Gijsbertha. „Maar ik heb wel heel wat telefoontjes gehad van moeders die geen raad wisten met hun zwangerschap. Ik beantwoord hun vragen, deel het Evangelie, hoop dat ze geen abortus laten plegen en begeleid hen tot na de geboorte als dat nodig is.”

Sloppenwijken

Een plek van zorg is ook de shelter, een wachthuis voor zwangere vrouwen. Ze mogen niet in hun schamele hutten bevallen en brengen enige tijd voor hun bevalling in het ziekenhuis in een gezamenlijk onderkomen door. Gijsbertha: „We maken contact met hen en proberen hen in aanraking te brengen met de Bijbel”.

„Bijna alle Namibiërs zijn in naam christen, maar in de praktijk weten velen nauwelijks iets van het christelijk geloof af. Pas kwam een vrouw bij mij thuis om een Bijbel te halen. Ik zag de honger naar Gods Woord in haar ogen.”

’s Zondags trekt het echtpaar met hun kinderen de sloppenwijken van Gobabis in om het Evangelie te delen. Jac-Louis: „We willen de mensen bemoedigen om naar de kerk te gaan en houden dan diensten in de open lucht. We hopen dat we met dit alles een bijdrage mogen leveren aan de toekomst van de armste mensen van Gobabis”.