Gedurende de maand waarin moslims overdag vasten, verbreken ze iedere avond het vasten met een gezamenlijke iftar-maaltijd. Wanneer moslims christen worden, hoor ik hen nooit zeggen dat ze het vasten missen. Wel vertellen ze me soms dat ze de band met de familie missen, die anders tijdens de ramadan wordt aangehaald. Omdat ze tot geloof zijn gekomen in Christus als hun Redder en Heere heeft de moslimgemeenschap die band verbroken.

De ramadan zou je qua beleving kunnen vergelijken met de kerstdagen in West-Europa: men probeert conflicten bij te leggen, verschillen te overstijgen en eet als familie met elkaar. Sommige families gaan ook samen naar de moskee, wat anders minder gebruikelijk is. Men viert er de neerzending van de Koran, die wordt vereerd op een manier waarop christenen alleen Christus vereren.

Vastende christenen

De gedachte van een verplichte vastenperiode, die je moet inhalen als je iets verzuimt en die God telt en laat meewegen bij zijn oordeel over ons leven, zoals moslims dat kennen, vind je niet terug in het Oude of Nieuwe Testament. Wel een verplichting om de feesten te vieren, je hart op te halen aan wat God deed voor zijn volk, en daarbij het verbod om te vasten tijdens het feest.

Vasten spreekt veel christenen vandaag aan. Bij tijden beseffen we dat onze welvaart verslavend is. We proberen ons een tijdje ervan te onthouden. Geen alcohol, geen vlees, geen koekjes, geen smartphone. Het is goed voor onze eigenwaarde als het ons lukt, maar zonder de overgave aan Christus zullen de verlangens van ons hart na verloop van tijd weer sterker zijn.

Kruisiging

De meerderheid van de moslims heeft soera 4:157-158 van de Koran altijd zo uitgelegd dat Jezus niet gekruisigd is, maar dat iemand anders (meestal wordt Judas genoemd) in zijn plaats werd gekruisigd. Een omgekeerde plaatsvervanging! De driedubbele ontkenning van de kruisiging in deze verzen is moeilijk als een erkenning ervan te lezen: „…niet hebben zij hem gedood en niet hebben zij hem gekruisigd doch voor hen werd een schijnbeeld van hem gemaakt zij die daarna van mening verschillen zijn waarlijk in twijfel over hem zij hebben daaromtrent geen wetenschap anders dan het navolgen van de blote mening. En in zekerheid hebben zij hem niet gedood, neen, God heeft hem tot Zich verhoogd God is geweldig en wijs…”

De laatste jaren wint onder moslimtheologen echter de opvatting terrein dat deze soera misschien anders gelezen moet worden. Het zou niet gaan om een ontkenning van het feit van de kruisiging, maar om het benadrukken dat Gods plannen prevaleren boven het ongeloof van de joden en de verwarring van christenen.

Verwarring

Het lijkt erop dat de verwarring juist bij de eerste moslimgemeenschap heerste, die bij gebrek aan een Arabische Bijbelvertaling heel weinig lijkt te hebben meegekregen over Jezus. Afgezien van zijn maagdelijke geboorte vinden we nauwelijks iets over Hem in de Koran.

Erkenning van het historische feit van de kruisiging maakt de islam aantrekkelijker in het Westen. Moslims die pleiten voor die erkenning ontkennen echter nog steeds dat Jezus na drie dagen opstond uit de dood en dat zijn lijden en sterven de opdracht waren die Hij van zijn Vader gekregen had om ons te redden (Johannes 10:18). Zijn missie lijkt volgens moslims te falen en Mohammed moet komen om die te volbrengen. Een profeet die ijvert voor God en beloond wordt voor zijn inspanningen. In navolging van hem lijkt vasten heel zinvol.

Nieuwe leven

Wij hoeven Christus in zijn lijden niet te imiteren. Hij heeft geleden en is gestorven omdat Hij aan óns gelijk werd en onze zonden droeg.

Vasten past beter ná Pasen. Het nieuwe leven is een paasgeschenk van God. Net als bij Abraham geeft Hijzelf wat Hij van ons vraagt en dat is Christus. Als we het nieuwe leven van Hem hebben ontvangen, kunnen we dingen die ons van Hem afleiden laten staan. Christus is het brood van het leven dat alleen onze honger kan stillen (Johannes 6). Daarover mogen we deze dagen met moslims spreken.

De auteur is directeur van de stichting Evangelie & Moslims.