Seksuele opvoeding hoort vooral thuis in het gezin
Ruim 40 procent van de basisscholen deed deze week mee aan de zogenoemde Week van de Lentekriebels. Tijdens deze week werd extra aandacht geschonken aan seksuele voorlichting. Basisscholen zijn sinds 2012 verplicht om voorlichting te geven over onderwerpen als relaties, seksualiteit en het aangeven van grenzen. Leerkrachten hebben wel de vrijheid hier zelf invulling aan te geven.
Het lespakket dat het door de overheid gesubsidieerde kennisinstituut Rutgers maakte, zorgde voor kritische geluiden in de politiek en in de samenleving. In het lespakket ”Kriebels in je buik” wordt op een nogal expliciete manier over seksualiteit gesproken, waarbij dit jaar centraal staat wat de kinderen fijn vinden. De Kamerfracties van FVD, SGP, PVV en Denk vinden het lesmateriaal niet passen bij de leeftijd van de kinderen. Ouders waren bezorgd dat hun kinderen zouden worden aangezet tot seksuele handelingen – sommigen dreigden zelfs hun kinderen thuis te houden.
Ook was er ophef over de vraag in het programma „in hoeverre een jongen een meisje mag worden en andersom”. Een petitie om de themaweek te cancelen werd bijna 3000 keer ondertekend. Het kenniscentrum zag zich genoodzaakt om een video offline te halen waarin ouders in gesprek gingen met hun kind over wat ze fijn vinden en waar hun grenzen liggen.
Er is dit jaar veel meer ophef over de inhoud van het lesprogramma dan voorgaande jaren, gaf Rutgers aan. Luc Lauwers, programmamanager seksuele vorming bij Rutgers, weet de commotie vooral aan de rol die sociale media spelen. „Die hele onlinehetze is nieuw voor ons.”
Het is waar dat op sociale media in veel gevallen een verkeerde voorstelling van zaken werd gegeven van het lesprogramma. Daar moeten we ons zeker niet door laten ophitsen. Maar dat laat onverlet dat de zorg die bij veel ouders leeft terecht is. Uiteraard is het goed om kinderen weerbaar te maken, zeker in onze verseksualiseerde samenleving. Ze moeten weten wat er te koop is in de wereld en hoe ze hun lichamelijke integriteit kunnen bewaken. Maar het is niet de taak van het onderwijs om kinderen te leren hoe ze optimaal kunnen genieten van seksualiteit, zeker niet op de basisschool.
Seksuele opvoeding hoort in de eerste plaats een plek te krijgen in het gezin. Daarbij is het belangrijk dat de Bijbel open gaat en dat kinderen leren dat seksualiteit niet alleen draait om het eigen genot. Voor ouders ligt hier een taak die niet te snel aan anderen overgelaten mag worden.
Maar ze moeten die taak dan wel heel serieus oppakken. Rutgers heeft een punt als wordt gesteld dat kinderen op steeds jongere leeftijd via allerlei kanalen met allerlei vormen van seksualiteit in aanraking komen. Juist daarom is het belangrijker dan ooit dat ouders al vroeg op een open en tegelijk Bijbelse manier met hun kinderen over dit kwetsbare onderwerp praten. Op een manier die past bij hun leeftijd.
Hoofdredactie
