Oude vrouw met onduidelijke spraak komt op de spoedeisende hulp
Een onderdeel van de radiologie is de neuroradiologie. Hieronder valt de beoordeling van beelden van de hersenen en het ruggenmerg. In de dagelijkse praktijk in ons ziekenhuis vormt de neuroradiologie een aanzienlijk deel van ons werk. Dat geldt zeker tijdens de weekenddiensten. We zien dan geregeld mensen die gevallen zijn op het hoofd –waarbij helaas vaak alcohol in het spel is–, mensen met hersenletsel na een mishandeling of patiënten met een herseninfarct of hersenbloeding.
Soms word je geconfronteerd met aandoeningen die maar weinig voorkomen. Het is dan puzzelen om te komen tot een juiste diagnose. Zo verging het mij bij een 83-jarige patiënte die op de eerstehulpafdeling kwam met klachten als een onduidelijke spraak en moeite hebben met het vinden van de juiste woorden. Ze had hier al vier dagen last van. Tevens had ze een drukkende hoofdpijn aan zowel de linker- als de rechterkant van haar voorhoofd.
De patiënte was elf dagen daarvoor thuis gevallen, waarbij ze haar hoofd had bezeerd. Ze was alleen thuis en raakte na de val waarschijnlijk kortdurend bewusteloos.
Als eerste maakten wij een CT-scan van haar hoofd. Dit doen we meestal snel, omdat we willen weten of er geen grote bloeding in het hoofd is. Als dit het geval is, moet er namelijk vaak een operatie volgen om de druk vanuit de bloeding op de omliggende structuren weg te nemen.
Donkere vlek
We zagen bij onze patiënte geen grote bloeding. Van een tumor met druk op de omgeving was evenmin sprake. Wat ons wel opviel was een gebied in de kleine hersenen, het cerebellum, met een afwijkend beeld. Op de CT-scan zie je dan een donkere vlek. Het is echter zo dat de kleine hersenen op een CT-scan altijd wat minder makkelijk te beoordelen zijn. Dit komt omdat deze kleine hersenen omgeven zijn met een brede rand bot van de schedel, de zogenaamde schedelbasis.
We konden nu een aantal ziektebeelden van ons lijstje schrappen, maar waren nog niet bij een diagnose.
De volgende stap in het diagnostisch proces was een MRI. Deze scan maakt aan de hand van verschillen in dichtheid van de hersenstructuren een afbeelding van het brein. Daarbij kun je kleinere details beter onderscheiden dan met een CT-scan. Bovendien kun je de kleine hersenen dan veel beter beoordelen.
Zeldzaam
Het MRI-onderzoek bevestigde de afwijking die we op de CT-scan hadden gezien. Wat we nu veel beter konden zien, was dat deze bestond uit kleine uitgezette bloedvaten rondom het vlies van de kleine hersenen. De bijpassende diagnose in jargon is ”leptomeningeale cerebellaire angiomatose”. Dit is een zeldzame goedaardige aandoening met kluwen van kleine bloedvaatjes rondom de kleine hersenen.
Als therapie geldt een conservatief beleid. Dit betekent handen op de rug en afwachten. Vaak verbeteren de neurologische klachten spontaan. Dat bleek bij onze patiënte later ook het geval te zijn.
De auteur is radioloog.
