Wie een tekst van minstens duizend tekens invoert op de website, krijgt te zien hoe aannemelijk het is dat die tekst kunstmatig is gemaakt. Het instrument kent vijf categorieën: het is ”zeer onwaarschijnlijk”, ”onwaarschijnlijk”, ”onduidelijk”, ”mogelijk” of ”waarschijnlijk” dat een tekst in elkaar is gezet met kunstmatige intelligentie.

De makers benadrukken dat het oordeel van het instrument niet allesbepalend moet zijn, omdat het is getraind op het herkennen van sommige soorten geschreven tekst, maar niet op alle soorten. Bovendien is de afweging van de tekstbeoordelaar het betrouwbaarst in de Engelse taal.

Het doel van het instrument dat kunstmatige intelligentie in teksten moet herkennen, is het op gang brengen van een gesprek over „het verschil tussen kopij die door mensen is geschreven of door kunstmatige intelligentie”.

Uit metingen blijkt dat het instrument 26 procent van de tekst die door een robot is geschreven, aanmerkt als ”waarschijnlijk” kunstmatig gecreëerd en slechts 5 procent van de door mensen gemaakte tekst als ”zeer onwaarschijnlijk”.

Volgens de kunstmatige-intelligentiebeoordelaar is het ”onduidelijk” of dit artikel door een robot is geschreven. En dat terwijl de auteur toch echt een mens is van vlees en bloed.