Bij binnenkomst in het kerkje klinken orgelklanken. Diaken J. Offermans is weer even wat hij was voordat hij in de kerkenraad kwam: organist. Het Johannes de Heer Rondeau-orgel verving afgelopen zomer het pijporgel uit 1973. „Voor het oude orgel waren sommige onderdelen moeilijk te vervangen. Toetsen bleven hangen en er klonken bijgeluiden. We hebben een elektronisch orgel aangeschaft: de hedendaagse pijporgels zijn zwaarder; daar is onze galerij niet op berekend. Een pijporgel is ook gevoelig voor vocht en temperatuurverschillen. Sinds vorig jaar gaan we met een Delta-unit het optrekken van vocht tegen, zodat de muren niet verder afbladderen.”

Op de nieuwe doopvont rust het oude doopschaaltje. De beugel waarmee het eerder aan de preekstoel bevestigd zat, is nog te zien.

Loopafstanden

Gemeente en kerk zijn beide een eeuw oud. Ds. G. van der Garde nam het gebouw op 14 december 1922 in gebruik. In diezelfde dienst institueerde hij de gemeente door de eerste drie ambtsdragers te bevestigen. Een van hen was pal voor de dienst gekozen en werd dus direct bevestigd. De andere twee waren kerkenraadslid in ’s-Gravenpolder. Daar gingen de leden uit Nisse en Heinkenszand eerder naartoe, maar het was meer dan een uur lopen, soms langs onverharde wegen.

Aan de Zuidweg in Nisse werd een kerkje gebouwd. Het staat een eindje van de weg af, want daar lag het perceel dat de familie Eckhardt schonk, met één meter recht van overpad over haar grond. De voortuin is nu een stuk breder. En niet meer zo dichtbegroeid als eerder, dus het kerkje is weer goed te zien.

In de consistoriekamer achter de kerk schuift Offermans –hij is diaken sinds 2019– om de tafel met M. de Witte, die dat ambt sinds 1991 bekleedt, en M.A. Hoogerheide, koster vanaf 2010. In deze ruimte geeft ouderling B. van Damme catechisatie. Hier vergadert hij met de drie diakenen. De enige vereniging die de gemeente heeft, een Bijbelstudievereniging, komt hier ook bijeen. Het koor stopte in 2019.

Kort en krachtig

De Witte heeft de oude ambtsdragers meegemaakt. „Ouderling A. Fierloos bad altijd heel kort, maar dan had hij alles gezegd. Kort en krachtig. Ouderling P. Bosman had veel geestelijke strijd, maar er ging veel van hem uit. Hij had een nauw leven.”

De diaken herinnert zich hoe vol de kerk vroeger zat. „Maar er waren in de landbouw steeds minder arbeiders nodig. Mensen gingen in Goes werken en velen hadden geen auto, dus ze gingen daar ook wonen.”]

In de dorpen is er gebrek aan huizen en voorzieningen. In Nisse daalde het ledental dan ook, maar de afgelopen jaren steeg het tot tegen de tachtig. De gemeente telt veel kinderen; de gemiddelde leeftijd ligt laag. Er wonen leden in Heinkenszand, ’s-Heer Abtskerke, ’s-Heer Arendskerke, Ovezande en ’s-Gravenpolder. „Doordeweeks zijn de contacten minimaal, maar toen we het interieur vernieuwden, hielp de hele gemeente mee.”

Nu is er een mijlpaal. „Daarom past een Eben-Haëzer: tot hiertoe in stand gehouden.”