OpinieCommentaar
Een eeuw na ”Mein Kampf” is Jodenhaat weer springlevend
Wordt antisemitisme het nieuwe normaal? CIDI, het Centrum Informatie en Documentatie Israël, zag in 2024 opnieuw een toename van het aantal antisemitische uitingen. Er zijn krachtige maatregelen nodig om deze antisemitismecrisis te bestrijden.
Het rood, wit en blauw dat veel dorpen en steden deze week versiert, is niet alleen ter ere van de verjaardag van koning Willem-Alexander, maar herinnert ook aan de meidagen van 1945, het einde van de Tweede Wereldoorlog. De wortels van die oorlog zijn nog twee decennia ouder, want precies een eeuw geleden publiceerde Adolf Hitler het eerste deel van zijn ”Mein Kampf”. In dat boek plantte hij de zaden voor een weerzinwekkende theorie, de rassenleer, die een rijke voedingsbodem vormde voor het al eeuwenoude antisemitisme.
De Jood, schreef Hitler, „is en blijft een eeuwige parasiet, een profiteur, die zich steeds verder verspreidt, zoals een besmettelijke ziekte”. ”Mein Kampf” werd een bestseller en maakte de geesten rijp voor de gruwelijke opdracht om heel Europa ”Judenfrei” te maken. Uiteindelijk kostte deze wereldoorlog het leven aan 6 miljoen Joden.
CIDI: meer antisemitische scheldpartijen en vandalisme in 2024
Een eeuw later blijkt het giftige gedachtegoed van ”Mein Kampf” niet uitgestorven. In de Monitor antisemitische incidenten, die CIDI eind vorige week verspreidde, staan tientallen e-mails met vergelijkbare oproepen als die uit de Tweede Wereldoorlog: „Goede reden om ze allemaal te vernietigen. Geen Jood mag overleven.” Het aantal incidenten lag tussen 2012 en 2022 op gemiddeld 138 per jaar, maar is de afgelopen jaren verdrievoudigd. Joden worden op straat bespuugd of uitgescholden, Joodse begraafplaatsen, synagoges of monumenten worden beklad met hakenkruizen en in parken, liften en toiletten duiken uitspraken op die Joden verantwoordelijk stellen voor covid, uitbuiting of genocide.
„Je wilt dat jongeren wél geraakt zijn, maar niet dat het ze helemaal uit het lood slaat”
Op het eerste gezicht is het niet verwonderlijk dat antisemitisme toegenomen is sinds het uitbreken van de oorlog tussen Israël en Hamas. Toch is hier veel meer aan de hand. De monitor van CIDI richt zich niet op de talloze protesten tegen het beleid van de staat Israël of oproepen om Gaza te bevrijden, maar beperkt zich louter tot uitingen van Jodenhaat. Vermoedens zijn nu harde cijfers: kennelijk roept de oorlog tussen Israël en Hamas weerzinwekkende sentimenten op, met uitspraken als: „De wereld zou er beter uit hebben gezien als Hitler zijn werk had afgemaakt.”
Dát maakt dit rapport zo alarmerend. Op papier is iedereen tegen antisemitisme, maar de ernst ervan dringt nog te weinig door. Er zijn krachtige maatregelen nodig die verder gaan dan Holocausteducatie voor inburgeraars. Laten niet alleen jongeren, maar ook docenten, agenten, journalisten, voetbalclubs en influencers actief kennismaken met het Jodendom, een synagoge bezoeken, het gesprek met Joden aangaan. Onbekend maakt onbemind, onwetendheid is de wortel van haat. Een beter moment voor toenadering dan deze weken van herdenking, precies een eeuw na ”Mein Kampf”, is niet denkbaar.
De Jood als oorzaak van alle kwaad