Wie beroept nu een predikant met strafblad? Betrokkene zelf verstopt zijn verleden niet. Ooit haatte hij hartgrondig alles wat christelijk is. Zijn missie was de Kerk vernietigen te en de wereld van christenen te zuiveren. Er gebeurde echter een wonder. De vervolger werd volgeling van Jezus en bezield verkondiger van het Evangelie. Maar zijn verleden achtervolgde hem. Was hij niet een wolf in schaapskleren?
Zwarte bladzijden kun je wel omslaan, maar niet ongedaan maken. Zijn tegenstanders lieten geen kans onbenut om hem in kwaad daglicht te stellen. Elke mogelijkheid om anderen tegen hem op te zetten en hem bij justitie aan te klagen grepen zij gretig aan. Het leidde zelfs tot veroordelingen, boetes en hechtenis voor de man die moedig voortging.
Over wie gaat het? Over Paulus. Gods Kerk heeft wel bijzondere leiders. Neem Mozes, die een Egyptenaar doodsloeg. Of Petrus, die de Meester verloochende en toch ”een tweede kans” kreeg.
Onlangs brak er groot tumult uit in de Tweede Kamer. Aanleiding was het politieke debuut van Soumaya Sahla, gederadicaliseerd lid van de ooit zo gevreesde islamitische Hofstadgroep, de terreurbende die het gemunt had op Geert Wilders en Ayaan Hirsi Ali. Na het uitzitten van haar celstraf studeerde Sahla politicologie. Zij klom op tot terrorismedeskundige en radicaliseringsexpert en doet promotieonderzoek bij prof. dr. Andreas Kinneging. Partijcoryfee Frits Bolkenstein introduceerde haar bij de VVD. Die was bereid haar een tweede kans te geven. Dat schoot PVV-leider Wilders, eveneens een Bolkensteinvondst, in het verkeerde keelgat. Wie eens steelt is voor altijd een dief. In een heftig emotioneel debat in ons „nepparlement” schoot hij zijn pijlenkoker theatraal leeg op mevrouw Sahla. Was het spel, sarren, schofferen of gemeende schrik en ernst? Dat de zwaarbewaakte Wilders onaangenaam verrast was, is begrijpelijk. De verse VVD-fractieleider –Sophie Hermans– zat er ondertussen mee. Hoezo? Wist de partij hier dan niet van? Of was het angst voor electorale afstraffing? Inmiddels trok Sahla het boetekleed aan, betuigde schuld en spijt en nam publiekelijk afstand van haar gewelddadige verleden. Het heeft lang geduurd, maar eindelijk dan.
Zus Karima beweerde in de Spectator –een publicatie van Instituut Clingendael– niet in sprookjes te geloven. Zij heeft nog nooit iemand ontmoet die van radicalisering genezen was. Hopelijk bewijst Soumaya het ongelijk van zus Karima en ziet Wilders te veel leeuwen, beren en wolven in schaapskleren.
