Column (Jan van Klinken): Discriminatie is een toverwoord geworden
Alle mogelijke clichés borrelden in me op. Te gek voor woorden. Nu breekt mijn klomp. Het moet niet gekker worden. Zijn ze nu helemaal van de ratten besnuffeld en meer van dat soort algemeenheden. Ik had wat kranten doorgenomen en was daarin het bericht tegengekomen dat Nederlandse gemeenten miljoenen euro’s aan Turkse bijstandtrekkers moeten teruggeven.
Het zit zo. Turkse immigranten hebben in de tijd dat er werk voor hen was aardige banksaldi opgebouwd en hun spaargeld in Turkije in vastgoed belegd. Het kan ook zijn dat ze het geld in de vorm van een uitkering hebben vergaard. Hoe dan ook, naar schatting bezit een op de vijf Turken een huis, een lap grond of ander vermogen in zijn vaderland. Dankzij de economische bloei in het land zijn die bezittingen sterk in waarde vermeerderd.
Dat mag allemaal. Niemand die daar moeilijk over doet. Anders wordt het wanneer deze Turken een bijstandsuitkering aanvragen en daarbij acuut aan geheugenverlies lijden. Of ze ook nog onroerend goed bezitten? Nee, ze dachten van niet. Stiekem gaan ze ervan uit dat de Nederlandse overheid daar toch nooit achter komt.
Waren de gemeentelijke sociale diensten lange tijd instellingen waar de pampers en fluwelen handschoenen hoog lagen opgestapeld, de laatste twintig jaar waait er bij de meeste een andere wind. Menig gemeentebestuur vertrouwde de Turkse bijstandsaanvragers niet en huurde bureaus in die ter plekke onderzoek deden. Dat leverde schokkend materiaal op. Minstens 20 procent van de Turken in de bijstand bleek de boel te hebben geflest.
Tot zo ver bleef mijn bloeddruk op het gewenste niveau. Maar nu komt ’t. Een deel van de fraudeurs nam een advocaat in de arm, die op het bespottelijke idee kwam dat hier sprake was van discriminatie. Hij diende een klacht in bij de Centrale Raad van Beroep en werd in het gelijk gesteld. De gemeentelijke sociale diensten hadden volgens de raad ook in andere landen, zoals Marokko, onderzoek moeten doen.
Dat krijg je toch niet verzonnen? Stel dat die bureaus alleen in Nederland onderzoek hadden gedaan? Dan zou dat dus ook discriminatie moeten zijn. Dan had een Nederlandse fraudeur kunnen zeggen: U aast op mij, maar waarom niet op Turken en Marokkanen?
Kortom, de tijd van de pampers is weer helemaal terug. Discriminatie is een toverwoord geworden. Zo las ik diezelfde dag over een cowboy- en indianenfestival in het Utrechtse Tivoli dat was afgeblazen. U snapt dat dat festival me gestolen kan worden, maar de reden is te curieus om ongenoemd te blijven. Activisten vonden het festival racistisch en toen dat woord viel, ging Tivoli door de knieën. Ugge ugge.
