Twent Ter Horst werd in 1929 in een niet-kerkelijk meelevend gezin in Borne geboren. Op Wims achtste ging zijn vader naar de hervormde kerk in die plaats.

Zo’n radicaal besluit nam de jonge Ter Horst ook. Hij begon zijn loopbaan als chemisch analist, maar gooide het roer om en werd onderwijzer in het basis- en speciaal onderwijs. In de jaren 50 en 60 was hij leraar opvoedkunde aan de Hervormde Kweekschool in Amsterdam.

Vanaf 1965 werkte hij enkele jaren als orthopedagoog bij de Heldringstichting, een jeugdhulpinstelling in Zetten. Kort na zijn promotie aan de Radboud Universiteit Nijmegen in 1970 werd hij hoogleraar pedagogiek aan de Rijksuniversiteit Leiden. In 1983 ging hij met emeritaat.

Niet bitter

Ter Horst schreef veelgelezen boeken over troost, zoals ”Over troosten en verdriet” (1983). Hij was ervaringsdeskundige. De pedagoog verloor drie kinderen op jonge leeftijd, en vlak na de derde overleed zijn eerste vrouw. „Ik heb altijd gebeden: Heere, geef dat ik niet bitter word”, zei hij in 2010 in een interview met het Reformatorisch Dagblad.

Ook zijn boeken over opvoeding kregen veel herdrukken, zeker ”Wijs me de weg!” (1995). Daarin beschrijft hij de opvoeder als schatbewaarder, herder, gids, priester en tuinier. In ”Christelijke pedagogiek als handelingswetenschap en paradigma” (2008) onderbouwde hij zijn pedagogische inzichten wetenschappelijk. Samen met ds. Margriet van der Kooi schreef hij in 2009 ”Als kinderen andere wegen gaan”.

De gereformeerde gezindte stond enigszins ambivalent ten opzichte van de werken van Ter Horst. „Hij beweegt zich niet binnen de gereformeerde traditie”, en een boek van hem bevat „iets vaags, iets algemeen mystieks”, zo luidde soms de kritiek.

Aan de andere kant maakten en maken de christelijke pabo’s in Ede (CHE) en Gouda (Driestar) veelvuldig gebruik van Ter Horsts opvoedkundige werken, die een aanzet waren voor de grondlegging van een christelijke pedagogiek. De CHE stelde in 2008 zelfs de Wim ter Horst-scriptieprijs in voor vierdejaars.

Tuinman

In 1997 schreef de toen 68-jarige Ter Horst een verhaal in het CLK-actieboek. In de volgende passage beschrijft hij zichzelf als tuinman. „Later verlangde ik ernaar dirigent te mogen worden van het kinderkoor ”De Grote Schaar” dat dagelijks in Jeruzalem zingend door de straten trekt. Maar nu ik oud ben geworden, lijkt me de positie van tuinman in het ”Hofken van Heer Jezus, Waar Schoon Bloemen Staan” al een hele eer.”

Ter Horst wordt woensdag in Heino begraven.