De Palestijnen zijn nog altijd woedend over de verklaring van de Amerikaanse president Donald Trump waarin hij onlangs Jeruzalem als hoofdstad van Israël erkende en aankondigde dat de Verenige Staten hun ambassade van Tel Aviv naar Jeruzalem gaan verplaatsen.

Naar goed Palestijns gebruik gaat die woede niet onopgemerkt voorbij. En dus gingen boze Arabische inwoners van de Westelijke Jordaanoever vrijdag voor de zoveelste keer de straat op om hun ongenoegen te uiten.

Hun bewuste pogingen om de confrontatie met Israëlische ordetroepen te zoeken, resulteerden in zeker twee doden en tientallen gewonden.

En toch presteerde de Palestijnse leider Mahmud Abbas het vrijdag tegenover de Franse president Macron op te merken dat de betogingen vreedzaam waren.

Abbas vergat gemakshalve dat we tegenwoordig in een beeldcultuur leven. Niet alleen gerenommeerde persbureaus, maar ook sociale media als Twitter en Instagram brengen binnen de kortste keren plaatjes van dit soort incidenten naar buiten.

Die beelden laten aan duidelijkheid niets te wensen over. Rellende Palestijnen die met stenen, rookbommen en molotovcocktails gooien, kun je toch allerminst onder de noemer van vreedzame protesten scharen.

En ja, het Israëlische leger en de grenspolitie reageren daarop. Wat moeten ze anders? Zij hebben nu eenmaal de taak om de openbare orde te handhaven. Niets doen en gewelddadige oproerkraaiers ongebreideld hun gang laten gaan, past bepaald niet bij hun verantwoordelijkheid en zou tot zeer ongewenste uitwassen en verlies van mensenlevens leiden.

Dat optreden wordt sinds jaar en dag als disproportioneel en buitengewoon gewelddadig betiteld. Alsof Israëlische soldaten de stenen die ze naar hun hoofd krijgen geslingerd met dezelfde vaart terug moeten gooien. Alsof ze ook autobanden in brand moeten steken om hun ongenoegen over betogende Palestijnen te uiten.

Datzelfde geldt voor de Israëlische militaire reacties op raketbeschietingen vanuit de Gazastrook. De eerste term die valt in de internationale politiek is „onevenredig.” Het is natuurlijk ook niet fair als Israël met geavanceerd materieel reageert op handgemaakte raketten die doelbewust op bevolkingscentra worden afgeschoten.

De beeldvorming rond het conflict tussen Israël en de Palestijnen begint zo langzamerhand bizarre vormen aan te nemen. Het staat iedereen vrij om te sympathiseren met wie of wat dan ook.

Maar het is wel handig als men daarbij een klein beetje de ogen openhoudt. Anders wordt het hoog tijd voor een bezoekje aan de betere opticien.

Gekker wordt het als je ogen het nog gewoon goed doen, of als je een stel deugdelijke brillenglazen op je neus hebt staan. En desondanks een ander beeld van de werkelijkheid schept. Willens en wetens.

Mahmud Abbas draagt trouwens een bril. En gezien zijn inkomen zal dat niet eens een heel slecht exemplaar zijn. Op scheelzien is hij ook nooit betrapt. Des te kwalijker dat hij wil doen geloven dat de Palestijnse protesten van de afgelopen tijd vreedzaam zijn.