Dat de Ranglijst Christenvervolging elk jaar verschijnt, is goed, maar tegelijk verschrikkelijk, zegt ds. H. J. van der Veen, hervormd emeritus predikant en bestuursvoorzitter van Stichting De Ondergrondse Kerk (SDOK). „Wat gebeuren er onder onze broeders en zusters toch vreselijke dingen. Het is goed dat Open Doors daar aandacht voor vraagt.”

Het jaarlijks uitbrengen van de ranglijst leidt in de samenleving en in de politiek tot meer bewustwording van de ernst van christenvervolging, zegt de Sliedrechtse predikant. „In Nederland hebben we nu een gezant voor de godsdienstvrijheid. Dat hadden we een aantal jaar geleden niet kunnen denken. De overheid raakt er steeds meer van doordrongen dat christenvervolging echt een probleem is.”

Hoewel SDOK het belang inziet van de publicatie van een ranglijst, maakt de organisatie in haar werk nauwelijks gebruik van het document. „Daar is de zorg voor de vervolgde kerk te ingewikkeld voor. Wij werken met een wereldwijd netwerk van betrouwbare contacten. Die breid je niet zo gemakkelijk uit op basis van een nieuwe ranglijst. Het opbouwen daarvan kost jaren.”

Ook heeft ds. Van der Veen zijn twijfels bij het uitbrengen van een ranglijst christenvervolging. „Je loopt het gevaar een gevoel te creëren van wat hebben zij het slecht en wij goed. Wat is het slecht hebben? Vervolgde christenen hebben in veel opzichten een rijker geestelijk leven dan wij. Wij benadrukken liever de verbondenheid met vervolgde christenen.”

Vijgenboom

Zondag hoopt hij daarom over de gelijkenis van de vijgenboom te preken. „We moeten in de spiegel kijken van de vervolgde kerk. Veel broeders en zusters zijn een vruchtbare vijgenboom. In tegenstelling tot christenen in het vrije Westen.”

De predikant ziet de aandacht voor de vervolgde kerk in Nederland toenemen. „Nu de ruimte voor het christelijke geloof in Nederland afneemt, lijkt het of mensen wakker worden en meer oog krijgen voor hun vervolgde broeders en zusters.”

Ds. D. W. Tuinier, predikant van de gereformeerde gemeente in Kampen, bekijkt met belangstelling de Ranglijst Christenvervolging van Open Doors, maar hij schenkt daar geen specifieke aandacht aan in zijn preek zondag. Wel komt het tijdens de catechisaties ter sprake.

De publicatie van de ranglijst vindt hij belangrijk, omdat die „laat zien wat er in de wereld speelt en ons bepaalt bij het belang van onze vrijheid. Deze publicatie is een aansporing om in gebed aan onze broeders en zusters in Jezus Christus wereldwijd te gedenken.”

De predikant probeert jaarlijks een SDOK-toerustingsdag voor ambtsdragers over vervolgde christenen te bezoeken. Ook ontvangt hij regelmatig nieuws en filmpjes van deze organisatie. „Dat christenen ondanks de verdrukking toch, door Gods genade, staande blijven, maakt elke keer weer indruk. De dingen die ik hoor en zie, houden mij soms weken bezig” De verhalen uit de vervolgde kerk maken ds. Tuinier ook beschaamd. „Wij hebben alle vrijheid in Nederland, maar wat doen we ermee? Wij zijn zo vaak bezig om elkaar de oren te wassen in plaats van de voeten. Dat ervaar ik als schuld

Slaapwieg

Bij ds. J. C. den Ouden, predikant van de hersteld hervormde gemeente in Sint-Maartensdijk, hangt de Ranglijst Christenvervolging van Open Doors aan de keukendeur. „Zo worden we dagelijks geconfronteerd met onze lijdende broeders en zusters. We bidden voor hen, thuis en in de kerk.”

De ranglijst ziet hij als een goede manier van Open Doors om aandacht te vragen voor christenvervolging. „Wij gaan zo op in onze welvaart en denken dat vrijheid van godsdienst gewoon is. Daardoor schiet onze betrokkenheid op de vervolgde kerk er snel bij in. Wat beseffen wij ervan dat het christenen soms hun leven kost om hun geloof te belijden?”

Meerdere keren bezochten ds. Den Ouden en zijn vrouw de Hongaarse predikant ds. Ferenc Visky. Die zat jarenlang in de gevangenis vanwege zijn geloof. „De grootste bedreiging voor het Westen is het comfortabele leven, zei hij. Hij noemde dat satans slaapwieg.”

Voor veel kerkgangers is christenvervolging helaas een ver-van-mijn-bedshow, constateert de predikant. „We zijn gefocust op onze kerk en gemeente. Wanneer we beseffen dat we onderdeel zijn van de wereldkerk, zullen we meer meeleven met vervolgde christenen.”