„En Maria zeide: Zie, de dienstmaagd des Heeren; mij geschiede naar uw woord.”

Maria spreekt de engel niet tegen. „Ik heb geen tegenreden”, zegt ze. „U hebt mij overreed. God is mij te sterk geworden.” Misschien heeft ze gevraagd: „Wat antwoord zult u van mij geven aan Hem Die u gezonden heeft? U bent een knecht, een bode Gods. Zeg van mij: „Zie hier ben ik, de dienstmaagd des Heeren; mij geschiede naar uw woord.” Doe dat verslag, zeg dat ik bereid ben om Zijn wil te doen.”

Toen ging de engel weg. Daar gebeurt wat wonderlijks: Elizabeth, Maria’s nicht, die dat hoort, verwondert zich erover. Maria zegt: „Ik moet mijn nicht gaan zien.”

Ongetwijfeld heeft ze dat niet gedaan zonder kennis van Jozef. Hij was een deugdelijke man. Jozef was misschien zo gelovig niet. Meent u dat ze niet met de engel gesproken heeft over hoe het met Jozef zou gaan? Dat hij ongelovig was, kun je zien. Hij had in de zin haar heimelijk te verlaten. Hij dacht: hoe zal dat geloofd worden? Hij laat haar gemakkelijk gaan. Dat hij het niet geloofd heeft, blijkt als het erop aankomt. „Jozef, door goddelijke openbaring vermaand zijnde in de droom, heeft haar tot zich genomen.”

Maria gaat dan heen en vertrouwt het de Heere toe; daar komt ze bij haar nicht.

Bernardus Smijtegelt, predikant te Middelburg.

(”Zestal leerredenen”, 1730)