Duits minimumloon maakt het chauffeur niet makkelijker
BERLIJN. Duitsland heeft sinds dit jaar een algemeen wettelijk minimumloon. Koepelorganisatie DGB van de Duitse vakbonden blikte woensdag terug op de eerste zes weken. Die bieden hoop, zegt landelijk bestuurslid Stefan Körzell. Maar Nederlandse chauffeurs blijven opgescheept met veel papierwerk.

Iedereen die in Duitsland werkt, heeft sinds 1 januari recht op minimaal 8,50 euro per uur. Dus ook de Poolse of Roemeense gastarbeiders die tot voor kort via schimmige onderaannemers in de vleesindustrie moesten bikkelen voor soms minder dan 5 euro per uur. En dat is een prachtig resultaat, aldus Körzell woensdag in Berlijn in gesprek met buitenlandse journalisten.
Blij is Körzell voor taxichauffeurs in Oost-Duitsland, die er soms wel 3,50 euro per uur op vooruit zijn gegaan. „En de kapper bij mij in het dorp is duurder geworden en adverteert nu op de etalage met: „Wij betalen conform het minimumloon.” Prachtig! We geven zo een groot deel van de beroepsbevolking meer geld in de hand. En dat is goed voor de lokale economie.”
Werkgevers vreesden massaontslagen in bepaalde sectoren met het invoeren van de wettelijke ondergrens. „Dat is dus niet gebeurd”, aldus de vakbondsman.
Toch is er kritiek, bijvoorbeeld van Nederlandse transportbedrijven. Zij moeten bewijzen dat hun chauffeurs die in Duitsland willen laden en lossen conform het minimumloon worden betaald. Om dit te kunnen controleren, heeft Duitsland meldings- en documentatieplichten aan buitenlandse bedrijven opgelegd. Ze moeten alle chauffeurs een halfjaar van tevoren aanmelden, per fax.
Onnodig gedoe, zeggen de Nederlandse transporteurs. De talloze informatiebijeenkomsten over het onderwerp worden druk bezocht, want er heerst veel onduidelijkheid over de paperassen die de chauffeur mee moet nemen in de cabine. De maatregelen kwamen tamelijk onverwacht, zeggen ze. En een faxapparaat is maar ouderwets.
Dan kopen ze er toch eentje? kaatst Körzell terug. „Wat kost zo’n ding nou, 60 euro? De urenadministratie moeten ze toch al bijhouden.” Hij toont weinig medelijden met de transportbedrijven. „Makkelijker kunnen we het niet maken”, grijnst hij.
Waar de vakbondsman meer mee zit is dat het ministerie van Financiën nog nauwelijks extra controleurs heeft aangesteld om de boel in de gaten te houden. „Die faxen gaan nu misschien keurig naar de douane in Keulen en verdwijnen daar in een map. Er zijn ons minimaal 500 extra controleurs beloofd. Die moeten er rap komen.”