Algemeen wordt aangenomen dat moord het doden van een mens op voorbedachte raden is, terwijl bij doodslag de dader uit impuls iemand doodt. In het Duitse strafboek wordt gesproken over een moordenaar als „iemand die een persoon doodt uit bloeddorst, voor seksuele bevrediging, uit hebzucht of andere basismotieven.”

Volgens Maas moet de definitie zich richten op het misdrijf en niet op het profiel van de dader. Het is volgens Maas „een dienst aan de rechter, dat deze slechte wet überhaupt toepasbaar gemaakt werd.”