Ook de zondagen waren goed. Onze eerste week, in het Kylldal, kerkten we bij de Rusland-Duitse baptisten van Gerolstein. De tweede week, in het Moezeldal, waren we te gast bij de evangelisch-luthersen van Cochem. Vroeger gingen we zo mogelijk naar een Nederlandstalige dienst in de omtrek, maar daar zijn we na zo’n dienst in het Oostenrijkse skioord Königsleiten van afgestapt. Daar werd een preek gelezen door een yup in een zwart pak, over een uitziend volk, dolend tussen Bethel en Pniël, dat zichzelf geen naam kan geven. Na de dienst stonden de bezoekers voor de kerk druk te oreren over hun favoriete vakantiebestemming en stadjes waar ze graag een terrasje pikten. De voorganger voerde het hoogste woord. We vonden het een raar geheel en reden met gemengde gevoelens terug naar ons vakantieadres.

Sindsdien bezoeken we bij voorkeur een Bijbelgetrouwe lokale kerk. In Bretagne gaan we steevast naar de baptistengemeente van Paimpol. Dat voelt intussen als thuiskomen. Tijdens onze vakanties aan de Opaalkust kerken we in de vervallen église réformée van Calais. Daar zitten pakweg tien zeventigplussers en een paar zwarte vrouwen met kinderen uit voormalige Franse koloniën. Een oude kerkgangster omarmde ons de eerste keer als verloren gewaande kinderen, zo blij was ze met onze komst. Ik moest denken aan de tekst: „Versterk het overige dat sterven zou.” Of die exegetisch helemaal op de situatie van toepassing was, weet ik niet. Wel weet ik dat ik me bij zo’n armzalig groepje beter thuis voel dan bij de geslaagde refo’s uit Königsleiten.

Dat mijn vrouw en ik van de dienst niet alles mee pakken, en de kinderen nog minder, nemen we op de koop toe. Een kerkdienst is meer dan alles verstaan. Daarom nemen we onze kinderen toch al jong mee naar de kerk, om hen bekend te maken met de sfeer van Gods huis. Daar waar Zijn Woord wordt geopend. Buitenlandse vakanties bieden de mogelijkheid om onszelf en onze kinderen iets te laten proeven van de veelkleurigheid van Gods gemeente. Je leest samen hetzelfde Woord van God, je zingt samen psalmen en gezangen tot Zijn eer en je ervaart iets van Gods wereldwijde werk. Dat is heel leerzaam, weten we uit ervaring. Leerzamer dan als Nederlanders in den vreemde samen te klonteren en daar kerkje te spelen.