Kharrazi zei dat Iran zich „hopelijk niet” uit het verdrag tegen verspreiding van kernwapens terug zal trekken. Een hooggeplaatste islamitische geestelijke in Iran had daar afgelopen week toe opgeroepen.

Het Internationaal Atoomenergie Agentschap van de Verenigde Naties (IAEA) heeft Iran tot 31 oktober de tijd gegeven om het vreedzame karakter van zijn atoomenergieprogramma aan te tonen. Zo niet, dan wordt de Veiligheidsraad ingeschakeld, die sancties kan opleggen.

Het IAEA wil nader onderzoek doen in Iran nadat inspecteurs bij een installatie in Teheran sporen van verrijkt uranium hadden aangetroffen. Kharrazi zei dat het IAEA voor politieke druk van de Verenigde Staten door de knieën is gegaan. Voordat het IAEA tot een slotconclusie kon komen, drukte Washington bij het IAEA de eis door dat Iran bewijst dat zijn atoomprogramma vreedzaam is.

Kharrazi zei dat Iran zelf centrifuges heeft ontwikkeld waarmee in de eigen mijnen gedolven uranium kan worden verrijkt. Maar „er is verschil tussen het bezit van de technologie om uranium te verrijken als brandstof voor een elektriciteitscentrale, en de technologie om een bom te maken”, zei hij. Hij gaf toe dat het vermogen om kernwapens te maken voor Iran iets zou zijn om trots op te zijn, maar hij hield vol dat de verrijkingstechnologie alleen voor vreedzaam gebruik is.

De Iraanse vertegenwoordiger bij het IAEA zei dinsdag dat Teheran bereid blijft om met het IAEA te onderhandelen over volledige toegang tot zijn energiecentrales, maar vooralsnog de samenwerking beperkt tot het hoogst noodzakelijke. „Wij hebben besloten te voldoen aan onze verplichtingen krachtens het non-proliferatieverdrag, maar niet meer”, zei Ali Akbar Salehi, de Iraanse vertegenwoordiger bij het IAEA. Hierdoor blijven de IAEA-inspecties beperkt tot de nucleaire installaties die Iran zelf heeft aangegeven.

Kharrazi herhaalde dat Iran bereid is met het IAEA te praten over een aanvullend protocol om volledig toegang te geven tot al zijn kerninstallaties. Maar hij zei dat de Verenigde Staten toch geen genoegen nemen met bewijzen dat het Iraanse atoomprogramma vreedzaam is, hoe groot en talrijk die bewijzen ook zijn.