Matthijs vervolgt de tocht. „Die monniksparkieten mogen vrij rondvliegen als ze een jong hebben. En dit is onze gekko. Hij krijgt de muizen die we vinden.”

Samenzó herbergt behalve pony’s, geiten en konijnen ook exotische dieren. „Een bewuste keus”, licht groepsleider Dick den Besten toe. „Omdat kinderen in Staphorst wel weten hoe een koe eruitziet.” De kinderboerderij maakt deel uit van Adullam gehandicaptenzorg. Vijf jaar geleden begonnen Den Besten en zijn collega’s Arjan en Janneke, mensen met een verstandelijke beperking en vrijwilligers met de aanpak van het vroegere hertenkamp. Het terrein is inmiddels een plaatje. Bezoek is er dinsdag, woensdag, donderdag en zaterdag welkom (zie kinderboerderij- samenzo.nl). Via informatieborden kan kennis over diersoorten bijgespijkerd worden. Vandaag struinen moeders met kleine kinderen rond. Het grut vindt de geiten niet leuk en zet een keel op. Rondstappen tussen cavia’s bevalt hen beter. Gemiddeld zorgen twaalf deelnemers en twee groepsleiders dat de dieren floreren en het terrein er spic en span bij ligt. Matthijs: „Ja, we moeten soms ook papiertjes prikken.”

Het voeren van de dieren komt elke dag terug. Gerrit-Jan voert de duiven. Breed glimlachend verdeelt hij het voer over hoge voerplanken. Jan strooit eten bij de eenden en bij de vissen. Remco begeeft zich tussen de geiten. Hij verblikt of verbloost niet als de dieren zich opdringen. Om de viervoeters nog meer beweging te geven, legt hij de korrels op een verhoging. Even later eet een van de twee alpaca’s, een lamasoort, zelfs uit Remco’s hand.

„Kom”, nodigt Tom uit. Met een bak vol voer vertrekt hij naar de stek waarvoor hij verantwoordelijk is. We passeren tien hokken van evenzoveel kippensoorten. Tom toont hart voor zijn dieren. De kip die in een emmer een ei legt, laat hij rustig zitten. „De meeste eieren worden gebruikt voor cake.” Hij geniet: „Tuurlijk verzorg ik de kippen graag.”

„Dit werk betekent veel voor onze mensen”, merkt groepsleidster Janneke. „Ze voelen zich verantwoordelijk en genieten van het contact met de dieren en de bezoekers.” Deelnemer Marinus beantwoordt de laatste vragen. „In het weekeinde doen vrijwilligers het werk. En we beginnen elke dag met gebed, lezen uit de Bijbel, luisteren naar een Bijbelvertelling en zingen psalmen. Daarna volgt koffie met koek en gaan we aan het werk.”

Dit is het zesde deel in een serie over werkplekken waar mensen met en zonder verstandelijke beperking elkaar ontmoeten. Volgende week deel 7.