De Rozerie staat vermeld op de onlangs vernieuwde website bijzonderwelkom.nl, die ruim 600 bedrijven op een rij zet waar mensen met een beperking werken. De zaak, in de schaduw van de Oude Kerk van Barneveld, opende acht jaar geleden de deuren. Schilderijen van mensen met een beperking sieren de wand van de sfeervol ingerichte lunchroom.

De circa veertig stoelen zijn voor ruim de helft bezet. Bezoekers kunnen een blik in de open keuken werpen, waar het personeel –gestoken in paarse blouse en bruin schort– druk bezig is met de bestellingen. Marinda Budding (22) maakt samen met een collega een bijzondere uitsmijter met Frans boerenlandbrood klaar die de naam Broodje Langstraat kreeg. Ze werkt al drieënhalf jaar in De Rozerie. „De keuken is echt mijn plekje. Ik help ook wel eens in de bediening, maar daar probeer ik meestal onderuit te komen.”

Haar collega Anita van Kruistum (22) geniet juist het meest van het contact met de klanten. Ze volgde aan het Johannes de Swaef Praktijkonderwijs in Ede de opleiding horeca-assistent niveau 1 en werkt inmiddels vier jaar in De Rozerie. Het werk en de sfeer in de lunchroom spreken haar aan. „Mensen helpen. Af en toe een beetje met ze praten.”

Cliënten van De Rozelaar kunnen in principe drie jaar stage lopen in De Rozerie, vertelt teamleider Herlette de Kruijff. „Om hier aan de slag te kunnen, moeten ze een indicatie voor dagbesteding hebben, maar vooral gemotiveerd zijn voor werk in de horeca. Zo’n vijf van de tien stagiairs stromen met hulp van een jobcoach door naar een baan elders, niet alleen in de horeca, maar bijvoorbeeld ook in een supermarkt.”

De instelling sluit op voorhand niemand uit die in De Rozerie aan de slag wil. „Soms hebben we onze twijfels of cliënten het kunnen. Meer dan eens doen ze ons dan toch versteld staan van hun mogelijkheden. Veel van onze mensen zijn van nature heel gastvrij. Er zijn altijd begeleiders aanwezig die het overzicht houden en voor de medewerkers een baken in zee zijn, zeker als het druk is.”

Een bezoeker geeft aan dat ze graag wil betalen. Op een kassa met pictogrammen slaat Anita aan wat de klant heeft gebruikt. Ze stopt de rekening in een houten klompje en zet die met een glimlach voor de gast neer. „Wat leuk, zo’n klompje”, reageert de vrouw. Anita, gevat: „Het leukste zit erin.”

Dit is het eerste deel in een serie over werkplekken waar mensen met en zonder verstandelijke beperking elkaar ontmoeten. Volgende week deel 2.