Zo’n zestig studenten waren vrijdag en zaterdag bijeen om het studieseizoen af te sluiten met Bijbelstudie, lezingen en informele activiteiten. Zaterdag hielden dr. P. Korteweg, predikant van de Hersteld Hervormde Kerk en prof. dr. W. H. Velema, emeritus hoogleraar ethiek aan de Theologische Universiteit van de Christelijke Gereformeerde Kerken, lezingen over trouw in de Bijbel en in de praktijk.

Dr. Korteweg omschreef het verbond van God vanuit het begrip loyaliteit. „De verbintenis wordt aangegaan in liefde. En vasthouden is een verplichting in het verbond. Het is een wederzijdse en wederkerige belofte van trouw.”

Bij inbreuk op aangegane verplichtingen ervaren mensen dat als verraad. „Als wederkerigheid ontbreekt, zijn wij ontrouw. Want God verandert nooit. God is door Zijn verbond voorspelbaar. Daarmee bedoel ik dat we krachtens verbond en verkiezing kunnen rekenen op Gods trouw, ondanks onze ontrouw.”

Ontrouw ontstaat als de mens zichzelf in het middelpunt zet, aldus de predikant. „Dat treft ook de gereformeerde gezindte. We laten veel uit de Schrift los, zoals huwelijkstrouw, het gezinsleven en omgaan met geld en goed.”

Trouw betekent als eerste trouw zijn aan Gods Woord, stelde dr. Korteweg. Dan neemt men de Bijbel als geheel voor waar aan. De predikant verduidelijkt dat door te zeggen dat men dan trouw is aan de schepping, aan de historiciteit van de zondeval, aan de verzoening door voldoening, aan Gods recht en de toekomende toorn.

Dr. Korteweg noemde enkele onderwerpen waarin trouw oplicht. Trouw aan God staat bovenaan. Mensen behoren trouw te zijn aan „allen die over ons gesteld zijn”, tenzij ze dingen eisen die tegen de Schrift ingaan. Het betekent trouw aan relaties, in de eerste plaats het huwelijk en aan kinderen, maar ook in vriendschap, met studiegenoten, op het werk en trouw aan de gemeente „waar God ons bracht.”

Ds. Korteweg tekende aan dat de trouw niet door eigen inspanningen wordt verworven maar door Gods genade. „Wie de loopbaan mag lopen die God ons voorgesteld heeft, weet zeker dat de uitkomst vastligt. Dan zal ons eenmaal gezegd worden: Ga in, gij goede dienstknecht, over weinig zijt gij getrouw geweest, over veel zal Ik u zetten.”

Prof. Velema stelde dat de trouw van God in de Bijbel zich uit in Zijn woord en Zijn daden. „En dan blijkt dat God absoluut betrouwbaar is. Zoals Hij zich aan ons heeft geopenbaard, zo is Hij en zo blijft Hij.”

Het Nieuwe Testament spreekt rijker en dieper over Gods trouw dan het Oude Testament, legde de predikant uit. Hij ziet daarin een voortgang van Gods openbaring. Alles loopt uit op de komst van Jezus.

Trouw is een levende kracht in het leven van mensen, merkte de predikant op. „Ik ben van het oude stempel en gebruik nog wel eens het woord bevindelijke prediking. Dat betekent dat je uit bevinding weet Wie God is, Zijn oordelende en veroordelende kracht kent, maar ook Zijn reddende genade. Het gaat er ten diepste om dat we Gods trouw opmerken in ons leven en Hem daarvoor bedanken.”

Prof. Velema haalde een herinnering op aan zijn vader. „Hij gebruikte als predikant de oude uitdrukking ”getrouwmakende genade”. Gods trouw is een bekering van al onze ontrouw. Zijn trouw is een oorzaak van diepe vreugde. Laten we innig bidden om Gods trouw persoonlijk te leren en Gods trouw gestalte te laten worden in ons leven.”

„Ik denk veel aan het sterven”, zei hij. „Dan is het belangrijk dat je de trouw van God leert kennen, aanbidden en genieten. Zodat je, wat er ook gebeurt in je leven, kunt zeggen: God is getrouw.”