De menselijke toekomst is een stedelijke toekomst. Als gevolg van bevolkingsgroei, immigratie en demografische verschuivingen ontstaan overal ter wereld enorme nieuwe steden. Durft de kerk deze uitdaging aan? Het antwoord op die vraag zal voor een groot deel de toekomst bepalen van de christelijke zending en evangelisatie.

Tegelijk, dit is niet de eerste keer dat de christelijke kerk zich geconfronteerd weet met de uitdaging van de stad. Het christendom van de eerste eeuw was geconcentreerd in de steden van het Romeinse Rijk, zoals Antiochië, Efeze, Korinthe, Thessalonica en natuurlijk Jeruzalem en Rome. De gemeenten in deze strategische steden fungeerden als springplank voor zending en gemeentestichting.

Op dezelfde wijze ontstond in de zestiende eeuw de Reformatie in de steden van Zwitserland en Duitsland, waar de middeleeuwse universiteiten gevestigd waren en de cultuur van de renaissance bloeide. Het was ook in de stad dat de industriële revolutie zich voltrok, waarbij nieuwe vormen van christelijk werk ontstonden in de grote 19e-eeuwse steden als Londen, Birmingham, Chicago en New York.

Op dit moment verandert een nieuwe golf van stedengroei het aanzien van de wereld. Het jongste nummer van Foreign Policy, een van de invloedrijkste tijdschriften met wereldwijd nieuws en opinies, beschrijft deze transformatie. De christelijke kerk doet er goed aan deze realiteit onder ogen te zien. „De 21e eeuw zal niet worden gedomineerd door Amerika, China, Brazilië, China of India, maar door de stad”, schrijft Parag Khanna van de New America Foudation. „In een wereld die steeds minder te beheersen lijkt, nemen steden de rol van staten over als machtseenheden die bepalend zijn voor de toekomstige wereldorde.”

Khanna beschrijft hoe er wereldwijd honderden nieuwe steden onstaan. Sommige daarvan zijn megasteden, dichtbevolkte stedelijke gebieden die werelden op zichzelf vormen. Denk aan Lagos, Manilla en Mexico-stad. Toen Tokio in 1980 als eerste metropool de grens van 20 miljoen inwoners doorbrak, leek dat aantal haast onvoorstelbaar. Nu moeten we echter gaan wennen aan het idee van bijna 100 miljoen mensen samengeklonterd rond Bombay of Sjanghai. In India trekken de komende twintig jaar naar verwachting meer dan 275 miljoen mensen naar de stad, dat is ongeveer het inwoneraantal van de Verenigde Staten.

De getallen die horen bij deze nieuwe golf van verstedelijking zijn verbijsterend. Volgens Richard Dobbs, directeur van McKinsey Global Institute, zal in 2025 70 procent van de Chinezen leven in steden met meer dan 1 miljoen inwoners. Tegen 2030 zal alleen China al 220 steden tellen met een bevolking die de 1 miljoen overschrijdt en India 68. Samen zullen deze twee landen ervoor zorgen dat er de komende twintig jaar 600 miljoen inwoners van steden bijkomen. China moet de komende twintig jaar zijn steden uitbreiden met zeker 40.000 vierkante kilometer leefruimte en in 2025 tellen de Chinese steden waarschijnlijk 880 miljoen forenzen.

Het tijdschrift wijst op de Chinese stad Chongqing als symbool van de nieuwe verstedelijking. In de jaren dertig was Chongqing een regionale stad met zo’n 200.000 inwoners. De laatste twintig jaar is Chongqing explosief gegroeid, hij telt nu ruim 32 miljoen inwoners. Christina Larson schrijft dat de stad zo snel groeit dat de kaartenmakers het niet kunnen bijhouden. „In het nieuwe district in Noord-Chongqing kun je anderhalf uur lang rijden langs hoogbouw van dertig tot vijftig verdiepingen, blok na blok, waar vijf jaar geleden alleen nog maar velden en akkers waren”, schrijft ze.

De belangstelling van Foreign Policy ligt vooral op het terrein van het internationale zaken­leven, de politiek en de internationale betrekkingen. Maar christenen die dit fascinerende nummer lezen, zullen onmiddellijk denken aan de gevolgen van deze enorme verschuiving in de menselijke bevolking voor zending en evangelisatie.

Er is reden tot bezorgdheid. In de eerste eeuw waren de steden strategische plekken voor zending en christelijk werk, maar de afgelopen eeuw is een tijd van neergang geweest als het gaat om de christelijke invloed op veel van 
de grootste steden in de wereld. De twintigste eeuw was een eeuw van radicale secularisatie als het gaat om de steden in het Westen. Ook al was de inhoud van de bestseller van Harvey Cox in 1965 controversieel, ”The Secular City” (De stad van de mens), de titel was dat niet.

Christenen staan nu voor de uitdaging van deze enorme westerse steden, met bevolkingen die zeer divers zijn als het gaat om etniciteit, taal, wereldbeeld en cultuur. Gelukkig zijn er voortreffelijke voorbeelden van gemeentestichting en christelijk werk in veel van deze steden, maar de bevolking blijft voor de grote meerderheid seculier en onbereikt met het Evangelie.

Ga van de steden in het Westen naar plaatsen als Afrika, China en India met een nog veel grotere bevolking en de moeilijkheden nemen alleen maar toe. Hoe gaat het wereldwijde christendom op deze uitdaging antwoord geven?

„We staan op een wereldwijd omslagpunt”, stelt Foreign Policy. De beleidsmakers, politici en topmensen van deze wereld hebben het nieuws gehoord. Hoort de kerk het ook?

De auteur is president van het Southern Baptist Theological Seminary in Louisville, Kentucky. Dit artikel is overgenomen van zijn weblog www.albertmohler.com.