Kerk moet groot worden door klein te blijven
Als de kerk een minderheid wordt, moet zij haar kracht zoeken in kleinheid, stelt ds. Ron van der Spoel. Dat betekent trouw blijven aan de dwaze boodschap en die desnoods met knikkende knieën brengen. De kerk in Nederland kan hierin een voorbeeld nemen aan vervolgde christenen.
„Gij hebt kleine kracht, en gij hebt Mijn woord bewaard, en hebt Mijn Naam niet verloochend”, zegt Jezus tegen de gemeente van Filadelfia (Openb. 3:8). De leden van deze gemeente in Klein-Azië stonden onder druk van hun omgeving en van de voortdurende dreiging van gevangenschap of de martelaarsdood. Bovendien moesten ze meedoen aan de verering van de keizer.Niet veel anders is de situatie vandaag de dag voor vervolgde christenen. Christenen in Noord-Korea moeten meedoen aan de verering van de ”Geliefde Leider” Kim Jong Il. Christenen in moslimlanden worden met de dood bedreigd. Toch laten ze zich niet door angst of druk afleiden. Ze blijven zich, net als de gemeente van Filadelfia, exclusief richten op Christus en blijven Hem trouw.
In mijn ontmoetingen met vervolgde christenen zie ik elke keer weer dat ze zich door de kleine kracht niet uit het veld laten slaan. „Een klein beetje licht kan de duisternis uit een kamer verdrijven”, zei een kerkleider uit het Midden-Oosten tegen me. „Met een beetje kracht in een kleine kerk in een door de islam gedomineerde maatschappij laten we toch Gods aanwezigheid zien.”
De kerk in Nederland kan hier een voorbeeld aan nemen. Kleine kracht, weinig invloed; het zijn begrippen waar we ons niet zo prettig bij voelen. Alles moet goed, groots en indrukwekkend. Waar ligt onze kracht in een geseculariseerde samenleving? Vervolgde christenen hebben geen enkele invloed. Maar ze vallen op, ze maken nieuwsgierig of irriteren doordat ze anders zijn. Ze volgen Gods Woord radicaal na.
Dat is een les die wij van Filadelfia en van de vervolgde kerk kunnen leren: erken dat je kleine kracht hebt, dat hoort bij christen-zijn. Leef vanuit die kleine kracht. Laten we beginnen met Christus niet meer te verloochenen. Verloochenen in onze situatie is: zwijgen als je had kunnen spreken. Veel christenen uit de vervolgde kerk zien het als hun verantwoordelijkheid om het Evangelie te vertellen aan anderen. Wanneer zie ik dat zo? Ja, op zondag vanaf de preekstoel. Maar in mijn dagelijks leven?
„We moeten het Evangelie weer voorleven. Breek met dat wat niet van Christus is”, zei de kerkleider uit het Midden-Oosten tegen me. Op die manier getuigen we van de dood en opstanding van Jezus Christus. Dat is voor de wereld een dwaze boodschap. Maar ik breng haar wel. Desnoods met knikkende knieën. In de hoop dat de Heer tegen mij zegt: „Gij hebt Mijn woord bewaard.”
De auteur is predikant in de Protestantse Kerk in Nederland en bestuurslid van Open Doors. Hij sprak dinsdag over dit thema op een studiedag over de vervolgde kerk.