Jeroen Snel is presentator van het populaire royaltyprogramma Blauw Bloed. Een programma van de Evangelische Omroep dat elke zaterdagavond zeker 600.000 kijkers trekt.Snel zet in zijn uitzendingen een positief beeld neer van de koninklijke familie. „Ik volg ze vanuit een bepaald respect. Niet als fan, maar als iemand die prinses Máxima en haar familie bewondert en respecteert. Kritische noten ga ik echter niet uit de weg.”

De warme toon van het boek van Snel sluit daarbij aan. Ook de vele mooie foto’s van Máxima –al zijn sommige afbeeldingen niet scherp– nodigen uit om verder te lezen en te bladeren.

Tegelijkertijd is de inhoud van het boek gedegen. Dat laatste komt mede door het vele onderzoekswerk dat Marie Verheij-van Beijnum voor het boek verrichtte. Zij volgde de Oranjes jarenlang als verslaggever Koninklijk Huis van deze krant.

Het boek is geen biografie, maar vooral een schets van de persoon en prinses Máxima, mede gebaseerd op de vele belevenissen van Snel met de prinses. Jeroen Snel reisde met prinses Máxima onder meer naar Australië, Nieuw-Zeeland, India, Bhutan en recent naar New York.

Welke ontmoeting met prinses Máxima staat u in het geheugen gegrift?

„Dat was in Bhutan. Na het staatsbezoek aan India hebben prins Willem-Alexander en prinses Máxima dat land in de Himalaya bezocht. Een bijzondere reis. Op de laatste dag was er nog wat tijd over. Onze ploeg heeft toen aanvullende opnames gemaakt in de hoofdstad. Op een gegeven moment liepen we terug naar de auto op een parkeerplaats. Daar liep Máxima ook. Ik zei tegen mijn collega: „Ik ga er niet heen.” Maar toen riep zij ons en kwam zij naar ons toe. Ze vroeg waar wij mee bezigwaren en hoe het ging. Het was een hartelijke praatje. Later vlogen we in hetzelfde toestel weer terug naar India.”

Prinses Máxima is mateloos populair. Hoe verklaart u dat?

„Het is een optelsom van dingen. Het is haar accent, haar verschijning, haar hartelijkheid. Het is de manier waarop zij zich kleedt. Ze is een stijlicoon voor veel jonge vrouwen. Die kijken steeds: wat voor een tasje heeft ze, wat voor een kleding draagt zij? Het komt ook door de manier waarop zij met haar kinderen omgaat. Daarin vervult zij een voorbeeldfunctie voor veel ouders.

Ik zie haar als de meest perfecte prinses die er nu is. Ze is charmant, maar omringt zich ook met een beetje glitter en glamour. Dat vinden de mensen mooi. Ik ben nog geen republikein tegengekomen die vindt dat Máxima het niet goed doet.”

U beschrijft prinses Máxima tegelijkertijd als een temperamentvolle vrouw.

„Máxima kan erg slecht tegen onrecht dat haar in de media wordt aangedaan. Ze beschermt haar kinderen zo goed mogelijk tegenover de media. De prinsesjes moeten een normaal leven kunnen leiden. Ja, dan merk je soms iets van haar Latijns-Amerikaanse emoties. Al moet ik wel zeggen dat Máxima de laatste jaren erg Nederlands is geworden.”

Het geloofsleven van de Oranjes is een thema dat weinig aandacht krijgt. U pakt het onderwerp in uw boek wel op. Een lastig onderwerp?

„Het is niet gemakkelijk zicht te krijgen op het innerlijke geloofsleven van de prinses. Dat is iets van haarzelf. Gaat ze met haar kinderen naar de kerk? Eigenlijk weten we het niet. Maar zelden of nooit wordt zij privé in een kerk gesignaleerd. Dat maakt me best nieuwsgierig. Juist daarom vond ik het belangrijk er toch over te schrijven.”

Willem-Alexander en Máxima zijn wel met het geloof bezig, stelt Snel. „Zeker prins Willem-Alexander. Als hij niet voor het geloof zou voelen, was hij niet in de kerk getrouwd. Dat was een heel bewuste keus van hem, zo weten we. Hij wilde Gods zegen over het huwelijk vragen. Ds. Carel ter Linden zei in een uitzending met Andries Knevel eens dat de prins „een band met God nodig heeft in zijn leven. Dat geeft hem richting.”

Beuk

Jeroen Snel is ook onder de indruk van de les die de prins trok uit een scheefstaande beuk. „Toen ds. Ter Linden bij de prins en zijn vrouw op bezoek was kort voor de doop van prinses Ariane viel het oog van de prins op een scheefstaande beuk in de tuin bij hun huis, de Eikenhorst. De prins wist wat dat betekende: beuken wortelen niet diep en deze boom is waarschijnlijk op zoek naar water. De prins had de vergelijking met het geloof snel gemaakt: als mens moet je verbonden zijn met de bron, met de Bijbel. Als je daar geen feeling mee hebt, val je om. Ik ben er van overtuigd dat de prins Willem-Alexander waarde hecht aan het geloof in God”, concludeert Snel.

Prinses Máxima zou zich oriënteren op het protestantisme. Daar horen we niets meer over.

„Nee, daar merken we niets van. Geloof is voor de Oranjes een privézaak. Vanuit hun positie bezien begrijp ik dat wel. Ze willen alle Nederlanders te vriend houden: joden, moslims, christenen.”

De titel van uw boek luidt ”Koningin Máxima”. Dat is ze nog niet.

„Het is een titel met een knipoog. Máxima is een beetje de koningin van ons royaltyprogramma Blauw Bloed. Als zij erinzit zijn de kijkcijfers hoger.

De titel van het boek is figuurlijk bedoeld, want zij is ook de koningin van de mode, de koningin van haar agenda, de koningin van de minima enzovoort. Verder denk ik dat het niet zo heel lang meer zal duren totdat zij koningin van Nederland zal zijn.”

Traan

Snel is „heel benieuwd” hoe prinses Máxima het dan zal gaan doen als „de vrouw van koning Willem IV.” „Zij krijgt een heel mooie rol naast Willem-Alexander. Die taak gaat zij heel goed oppakken, verwacht ik. Stel, er vindt een ramp plaats –ik hoop natuurlijk van niet– dan zal zij sneller de arm om iemand heenslaan dan Willem-Alexander. Haar meeleven is oprecht.

Máxima kan wel eens een glimlach máken en recht in de camera kijken zoals de fotografen het graag hebben, maar al de tranen die we van haar gezien hebben waren echt. Denk aan de traan in de Nieuwe Kerk op haar huwelijksdag. Ik denk ook aan de traan bij het horen van het Argentijnse volkslied tijdens het staatsbezoek van de koningin aan Argentinië. Toen de Argentijnen hun volkslied aanhieven, legde Máxima haar hand op haar hart. Ze wilde meezingen, opende haar mond, maar had na een paar woorden door dat dat in protocollair opzicht niet kan.”

Welke vraag zou u graag nog eens aan prinses Máxima willen stellen?

Snel denkt even na. „Deze: waarom bent u voor Willem-Alexander gevallen? Wij denken heel vaak dat de luxe en de status haar getrokken hebben, maar ik denk dat dat het niet was. Ze hebben voor elkaar gekozen.

Tijdens het recente bezoek aan New York was er een diner dansant. We konden toen zien dat er een klik is tussen die twee. Ze keken elkaar diep in de ogen. Het is echte liefde. Nog steeds.”

N.a.v. ”Koningin Máxima”, door Jeroen Snel en Marie Verheij-van Beijnum; uitg. Boekencentrum, Zoetermeer en Blauw Bloed (EO), Hilversum, 2009; ISBN 978 90 239 2410 4; 266 blz.; € 17,90.

Hoe komt het dat Máxima en haar schoonzussen Laurentien en Mabel ondanks hun „geringe komaf” toch met „groot succes” hun intrede hebben gedaan aan het hof? En waarom is de omstreden prinses Mabel de „favoriete” schoondochter van koningin Beatrix? Die vragen probeert voormalig hoofdredacteur van het blad Vorsten, Cor de Horde, te beantwoorden in zijn boek ”De nieuwe vrouwen van Oranje”.

De Horde beschrijft de afkomst en jeugd van de drie vrouwen, hun kennismaking met het hof, hun trouwdag, maar ook hun huidige positie. Hij weet daar interessante details over te melden.

De auteur omschrijft de drie prinsessen als vrouwen die „waarschijnlijk een uitstekende carrière hadden gemaakt in bedrijfsleven, politiek of communicatie” als ze niet met een zoon van koningin Beatrix zouden zijn getrouwd. Stuk voor stuk zijn het goedschoolde dames.

Mabel is volgens De Horde de slimste van de drie, maar tevens ook de meest eigengerijde. „Mabel is altijd haar eigen weg gegaan.” De auteur heeft Mabel niet zo hoog staan. Hij begrijpt niet goed waarom uitgerekend Mabel „de oogappel van Beatrix” is.

De bijzondere plaats van Mabel blijkt voor het eerst op de begrafenis van prins Claus in 2001. Nog voordat er sprake is van een officiële verloving nodigt koningin Beatrix Mabel uit mee af te dalen in de grafkelder. Vriendinnen van haar zoons worden normaal buiten beeld gehouden, maar hier beslist de koningin anders.

Zij sluit Mabel in de armen, ondanks dat Mabel informatie achterhield over haar relatie met topcrimineel Bruinsma, ondanks de rel die dat in politiek Den Haag veroorzaakte, en ondanks haar jarenlange verhouding met de Bosnische oud-premier Sacirbey.

De Horde stelt dat de koningin Mabel graag mag vanwege haar dadendrang op het internationale toneel: zij zet zich met een aantal voormalige wereldleiders als Nelson Mandela in voor een betere wereld. „Mabel is voor Beatrix misschien wel niet de ideale schoondochter (daarvoor is er te veel gebeurd in haar leven), maar wel de favoriete schoondochter”, schrijft De Horde, die soms over informatie lijkt te beschikken die hij niet kan hebben om de eenvoudige reden dat hij er niet bij kan zijn geweest.

Mabel is ook favoriet omdat Friso volgens De Horde de lievelingszoon is van koningin Beatrix. Zo zou Friso met grote regelmaat op Huis ten Bosch te vinden zijn en daar met zijn moeder goede gesprekken voeren.

Stijl

Máxima, Laurentien en Mabel hebben een stevig introductieprogramma gehad om tot de hofkringen toe te treden, stelt De Horde. „Het was bij alledrie van belang dat de losse, moderne levensstijl in korte tijd vervangen zou worden door een gedistingeerder hoffelijker stijl.”

Laurentien heeft waarschijnlijk het minst hoeven leren, schrijft De Horde. Haar ouders waren al bevriend met prinses Beatrix in haar studententijd. Laurentien speelde als kind al in de gangen van kasteel Drakensteijn met de drie zoons van de koningin.

N.a.v. ”De nieuwe vrouwen van Oranje. Over de schoondochters van koningin Beatrix”, door Cor de Horde; uitg. Archipel, Amsterdam, 2009; ISBN 978 90 6305 5271; 198 blz.; € 15,95.

Het boek ”Koningin Máxima” is een uitgave ter gelegenheid van het vijfjarig bestaan van het royaltyprogramma Blauw Bloed. Vaste cameraman van het programma is Mike Rutten. Die ontmoette prinses Máxima in 2005 in Argentinië onverwachts en tegen alle regels in, zo schrijft Snel in zijn boek: „Prinses Máxima heeft een propvolle agenda; we vliegen van hot naar her en moeten het ene na het andere optreden verslaan. Op een gegeven moment gaat mijn cameraman Mike Rutten even naar zijn hotel om zich snel te douchen en zijn koffers op te halen. Hij frist zich op, en rent met twee koffers en een tas om zijn nek de lift in. Als die stopt en de deur opengaat, moet hij eruit. Mike bukt zich naar zijn koffers. Tegelijkertijd komt er iemand de lift in. De blik van Mike valt op een paar schoenen die hij die dag eerder heeft gezien. Hé, die schoenen en die tas kent hij. Zijn blik gaat omhoog: prinses Máxima.” De prinses maakt een gezellig praatje met de cameraman. „Het mooiste van het verhaal vindt Mike Rutten de blik van de beveiligingsmensen die het hele hotel hadden gecheckt. Hoe kon het gebeuren dat er dan toch een cameraman in de lift stond en nogwel met prinses Máxima?”