Glunderend sprak Lula de eed uit voor het Braziliaanse parlement, terwijl tienduizenden aanhangers uit de arbeidersklasse de voormalige schoolverlater en vakbondsleider toejuichten. Lula werd vanuit een open Rolls Royce naar het parlementsgebouw gereden door een mensenzee die zijn naam scandeerde en zwaaide met de rode vlaggen van de Arbeiderspartij.

Leiders en vertegenwoordigers uit 119 landen woonden de inhuldiging bij, onder wie de Cubaanse president Fidel Castro en de Venezolaanse president Hugo Chavez, die ondanks het stakingsoproer in zijn land acte de presence gaf .

De inhuldiging was in tegenstelling tot voorgaande inhuldigingen een groot feest met grote televisieschermen en muziekoptredens. Ook Gilberto Gil, de beroemde muzikant die de nieuwe minister van Cultuur wordt, gaf een optreden.

De 57-jarige Lula volgt Fernando Henrique Cardoso op als 36e president. Lula behaalde eind oktober bij de verkiezingen een grote overwinning. Hij kreeg 61,5 procent van de stemmen, 22 jaar na de oprichting van zijn Arbeiderspartij (PT).

Na zijn beëdiging zei de nieuwe president dat ”verandering” het belangrijkste woord zou worden tijdens zijn bewind. „De tijd is gekomen Brazilië om te vormen tot het land waarvan we altijd hebben gedroomd. Een waardig land, bewust van de internationale arena, maar toch in staat al zijn inwoners te beschermen, onderdak te bieden en rechtvaardig te behandelen. Hoop heeft angst eindelijk overwonnen.”

De voormalige vakbondsman, die er vroeger nogal radicale linkse ideeën op nahield, zal het moeten doen zonder meerderheid in het parlement. Hij heeft een ambitieus programma van bestrijding van de honger, verbetering van het sociale stelsel en verhoging van het minimumloon, dat nu ongeveer 55 euro bedraagt. Hoge prioriteit heeft de hervorming van het onbetaalbaar geworden pensioenstelsel voor ambtenaren. Dat lijkt een onmogelijke opgave, want voor de nodige grondwetswijziging is een meerderheid van 60 procent nodig in Kamer en Senaat. Bovendien stribbelen de ambtenarenvakbonden tegen.

Tegenwind wordt ook veroorzaakt door de grote economische moeilijkheden. Zo heeft Brazilië een van de grootste verschillen in welvaartsverdeling ter wereld. Slechts drie landen, alle in Afrika, kennen een nog schevere verdeling tussen arm en rijk. Verder is voor het eerst in jaren de inflatie boven de 10 procent geklommen en de heersende economische crisis in Latijns-Amerika heeft een aantal buurlanden in financiële chaos gestort.

Het afgelopen jaar heeft de Braziliaanse munt 35 procent van zijn waarde ten opzichte van de dollar verloren, en investeerders zijn bezorgd of Lula erin zal slagen om de grote buitenlandse schulden af te lossen of dat het land failliet zal gaan, zoals in Argentinië gebeurde.

Lula werd geboren in extreem arme omstandigheden in het noordoosten van Brazilië. Als kind verhuisde het gezin naar het zuidoosten, waar Lula meehielp de kost voor de familie te verdienen als schoenpoetser en sinaasappelverkoper. Op zijn veertiende werd hij metaalarbeider.

Hij klom op in de vakbond en verwierf populariteit onder de Braziliaanse armen als stakingsleider en een van de leiders van de oppositie tijdens de militaire dictaturen van de jaren zeventig en tachtig. Begin 1980 richtte hij de Arbeiderspartij (PT) op. Drie keer eerder deed hij vergeefs een gooi naar het presidentschap. Op zijn vierde poging was het dan eindelijk raak. 52 miljoen landgenoten gaven de man die nooit zijn middelbare school afmaakte hun stem.