De Bijbel -de levensbron van christenen- spreekt ook over honger. Elifaz zegt tegen Job over God: „In de honger zal Hij u verlossen van den dood.” De Heere helpt. Maar de profeet Jesaja voorzegt honger, omdat Israël zijn God niet dient. Soms straft Hij door honger. Dat blijkt in het beleg van Samaria door de Syrische koning Benhadad. Het is van primair belang daarop te letten. Maar het mag niet lijdelijk maken in het bedenken van oplossingen. Mensen dragen verantwoordelijkheid voor de schepping.Bos was dan ook tijdens de bijeenkomst van het IMF slechts een van de velen die aandrongen op maatregelen om het verder oplopen van voedselprijzen te stoppen. Een van de belangrijke oorzaken van de snelle prijsstijging van voedsel is het ontwikkelen van alternatieve energie. Wetenschappers gebruiken bijvoorbeeld mais voor het maken van biobrandstof. Juist in dit opzicht leefde er enige scepsis over de houding van de Verenigde Staten. Zou dat land werkelijk bereid zijn zich in te zetten?

De Wereldbank komt in elk geval in actie. Zij stelt niet minder dan 800 miljoen dollar beschikbaar om kleine boeren in ontwikkelingslanden te helpen. Die zouden op die manier hun voedselproductie op kunnen voeren. Als het geld tenminste goed terecht komt. Ook het antwoord van president Bush kwam spoedig. Hij zei gisteren dat hij „erg bezorgd” is over de wereldwijde voedseltekorten. Hij vroeg zelfs medewerkers te bekijken hoe de Verenigde Staten het probleem kunnen helpen verminderen. Mooi.

De vraag is echter hoeveel daarvan terecht komt. Want voorlopig steekt Washington heel veel geld in het oorlog voeren. De Verenigde Staten zien zichzelf nog altijd een beetje als bewaker van de wereldvrede. In de Tweede Wereldoorlog was die rol van groot belang. Toen zat het Westen werkelijk te springen om hulp van de Amerikaanse legers. Maar niet alle landen waarin Amerikaanse legers anno 2008 nog opereren vroegen daarom. Zo lijken de conflicten in Irak en Afghanistan tamelijk uitzichtloos.

De vraag valt te stellen of de door Bos geuite stelling dat honger oorzaak is van instabiliteit de juiste volgorde hanteert. Inderdaad: er was sprake van rellen in diverse landen wegens het stijgen van voedselprijzen. Maar het is niet genoeg alleen te kijken naar instabiliteit als gevolg van honger. Vaak is oorlog een van de oorzaken van honger. Laat dus de medewerkers van de „erg bezorgde” president Bush ook overwegen of minder oorlog voeren indirect het hongerprobleem kan verminderen.

De historie maakt melding van vele hongersnoden. Wetenschappers zeggen nog altijd dat er voldoende voedsel verkrijgbaar is op aarde. Er is voldoende capaciteit om te produceren: geschikte gronden om de wereldbevolking aan eten te helpen. Honger is vaak gevolg van gebrek aan koopkracht en ongelijke verdeling. Stellig ook van oorlogen die zowel de productie als het transport ontregelen of verstoren. Laat de medewerkers van de Amerikaanse president dat alstublieft niet vergeten.

Zo blijkt honger ook een politiek probleem. Een belangrijke oorzaak van de honger blijkt nog altijd menselijke onenigheid. En die zit ons sedert de catastrofe in het paradijs in de genen.