Overnachten bij gastvrije Spanjaarden
De ene woning ligt te pronken in het open veld, een andere ligt verscholen in een knus dorpsstraatje. Een bescheiden beeldmerk bij de voordeur maakt duidelijk dat het een ”casa rural” is, waar toeristen tegen een schappelijke prijs de nacht kunnen doorbrengen. De taal vormt veelal een barrière om uitvoerig met de eigenaar van gedachten te wisselen, maar de gastvrijheid is er niet minder om.
Het loopt al tegen middernacht als de auto in het donker omhoogkruipt richting Ujué. Dankzij een behulpzame Engelssprekende Spanjaard zijn de eigenaren van casa rural El Chófer telefonisch ingelicht over het verlate aankomsttijdtip. Zodra de zestigplussers het geluid van een auto horen, lopen ze naar buiten om de gasten te wenken dat ze op het goede adres zijn. Mevrouw Urtasun verwelkomt haar buitenlandse bezoekers met een zoen op elke wang en gaat hen vriendelijk lachend voor naar een van de vier gastenkamers.De tweepersoonskamer die voor deze nacht is gereserveerd, oogt fris: plavuizen vloer, houten plafond, eigen douche en toilet bij de kamer. Uit een vaas boven een oude potkachel steken enkele rietpluimen. Aan de wand hangt een reproductie van een schilderij van Pieter Breughel.
Ineens beweegt er iets op de rand van een rugzak. Even later verdwijnt een muizenstaart in de bagage. Als de tas buiten is leeg gekieperd, is van het beestje geen spoor meer te bekennen. Een appel is intussen behoorlijk aangevreten. Vanaf nu is elk geluidje in de slaapkamer extra verdacht. Maar meer ongewenste bezoekers laten zich deze nacht niet zien.
Als de volgende ochtend de balkondeur openzwaait, blijkt hoe prachtig dit „landschapshuis” is gelegen. Tegenover de woning bevindt zich een bushalte, wat meteen de naam El Chófer (De chauffeur) verklaart. Een balkonnetje biedt een weids uitzicht op bergen en een vallei. In de verte springt tussen twee bergtoppen een modern windmolenpark in het oog.
In de keuken van het echtpaar Urtasun -een serie zwart-witfamiliefoto’s aan de wand, een stapel schoon linnengoed op de strijkplank- staat op het afgesproken tijdstip een eenvoudig ontbijt klaar: geroosterd stokbrood, eierkoeken, cake en marmelade. De gastvrouw schenkt koffie en thee en maakt intussen duidelijk dat ze eerder Nederlanders op bezoek heeft gehad. Uit een grote stapel kaarten en brieven vist ze glimlachend een ansicht uit Paterswolde.
Olijfolie
Na het ontbijt direct vertrekken, is er niet bij. Er volgt nog een bezoekje aan een ruime kamer op de begane grond, die een waar minimuseum blijkt te zijn. Aan de hand van oude, opgepoetste machines is hier het traditionele proces van het maken van olijfolie te volgen. Een van de ambachten waarmee Urtasun zich behalve met het produceren van wijn in het verleden bezighield.
In het midden van de ruimte staat een grote eettafel. Op de vraag of die wel eens voor gasten wordt gedekt, antwoordt de eigenaar lachend: „Daarvoor moet je hier eerst een paar keer terugkomen.” Om vervolgens een fles zelfgemaakte wijn bij de bezoekers in de tas te stoppen en ze hartelijk uit te zwaaien.
Meer info: www.casaelchofer.com.
Casa rural
Verspreid over de Noord-Spaanse regio Navarra zijn vele tientallen -vaak fraai gelegen- ”casa rurals” te vinden. Het gaat om gastenkamers en soms zelfs complete woningen waar toeristen kunnen overnachten en veelal ook ontbijten. De Spaanse overheid stelde een jaar of tien geleden subsidies beschikbaar om de woningen aan te passen voor het verblijf van vakantiegangers. Een overzicht is te vinden op www.agroturismosnavarra.com.