De wereldeconomie liet het afgelopen jaar een groei van 5 procent zien: een uitstekend jaar. Het huidige jaar wordt een goed jaar. De groei loopt wat terug doordat de Amerikaanse economie in een lagere versnelling draait dan de laatste jaren gebruikelijk was.De rest van de wereld zal minder last hebben van de tegenwind uit de VS dan vroeger het geval was. Dit komt doordat de groeivertraging in de VS vooral is toe te schrijven aan de malaise in de huizenmarkt en niet aan een op wereldniveau spelende factor.

De opkomende economieën gaan daarom ook dit jaar door met hun opmars in de wereldeconomie. In het eurogebied loopt de groei wat terug tot iets boven de 2 procent. Japan moet eenzelfde groei kunnen halen, al is de situatie daar onzekerder, omdat de Japanse consument maar niet wil gaan besteden.

De Amerikaanse centrale bank (de Fed) zal de rente voorlopig op het huidige niveau handhaven en pas tot renteverlaging kunnen overgaan als de inflatie overtuigend daalt tot onder de 2 procent en de groei onder de trendgroei van zo’n 3 procent blijft. De Europese Centrale Bank (ECB) zal de rente in de eerste helft van dit jaar verhogen tot 3,75 à 4 procent en daarna de situatie aanzien. In zowel de VS als het eurogebied is de rentecurve aan het einde van het jaar vlak en nemen de inflatoire risico’s geleidelijk af.

De Japanse centrale bank heeft nog een lange weg te gaan naar een normale rente, die zo rond de 3 procent bedraagt. Dit jaar zal slechts geleidelijk een beweging in die richting te zien zijn. De lange rente volgt de korte rente mee omhoog. In Japan is er ook dit jaar nauwelijks inflatie. De dollar blijft ook dit jaar een kwetsbare valuta, met een kleiner wordend renteverschil ten voordele van de VS en een nog niet overtuigend verbeterende lopende rekening van de betalingsbalans.

De belangrijkste risico’s bij de goede vooruitzichten zijn vooral neerwaarts. Daarbij springt de lage prijs die beleggers vragen voor het lopen van risico in het oog. Risicopremies zijn historisch laag. Dat blijft niet zo. Dit jaar zou het jaar kunnen worden waarbij een correctie in de richting van normalere niveaus plaatsvindt.

Aandelen
De verwachting bestaat dat 2007 een redelijk tot goed jaar voor aandelen wordt. De groei zet zich door, zij het op een lager niveau. De lange rentes kunnen iets toenemen maar het zal niet veel zijn. De waardering van aandelen ligt beneden het langetermijngemiddelde.

Een duidelijk punt van zorg is de winstontwikkeling. In veel industrieën (zoals grondstoffen en energie) nemen de kosten toe, terwijl de prijzen van grondstoffen aan een pauze toe zijn. De factor arbeid kan een groter deel van de koek opeisen, hetgeen een stabilisering van de winstmarges tot gevolg zal hebben, na jarenlange stijging. De winst zal dan maximaal in dezelfde mate kunnen stijgen als de nominale groei van het nationale inkomen, en dat is een vertraging ten opzichte van het voorgaande jaar.

Voor de vastrentende beleggingen geldt dat de risicopremies historisch op een heel laag peil staan, te laag. Producten en fondsen waarbij de fondsmanager door de juiste positionering ook kan profiteren van koersdalingen op de bewegingen in de rentemarkt hebben daarom de voorkeur. De verwachtingen ten aanzien van de rente- en inflatieontwikkelingen en lagerisicopremies dwingen de belegger in 2007 om zich te concentreren op de korte termijn.

De auteur is chief economist van Robeco, het zelfstandig opererende centrum voor vermogensbeheer binnen de Rabobank Groep.