Voorafgaand aan de begrafenis werd een rouwdienst gehouden in de Dorpskerk van het nabijgelegen IJsselmuiden. Deze dienst werd geleid door de hersteld hervormde student N. G. Olie, een zoon van de overledene. Hij sprak over de tekst die op de rouwkaart stond, Psalm 36:8: „Hoe kostbaar is Uw goedertierenheid, o God! Dies nemen de mensenkinderen toevlucht onder de schaduw Uwer vleugelen.”David deed een beroep op Gods goedertierenheid en niet op zijn eigen positie toen hij het erg moeilijk had, zei student Olie. Zijn vader was op het laatst van zijn leven, evenals eenmaal David, benauwd van alle zijden. „Niet een dominee sterft, maar een zondaar”, had hij toen gezegd. Olie: „Voor hem bleef alleen genade over en hij is verlost uit alle benauwdheid.”

De andere zoon van de overledene, J. A. C. Olie, kandidaat in de Protestantse Kerk in Nederland, sprak een in memoriam uit. Hij haalde de geestelijke benauwdheid van zijn vader aan; maar zei ook dat de familie, toen hij in een diepe slaap wegzakte, wist: „Deze ellendige riep en de Heere verloste hem.”

Kandidaat Olie noemde typerend voor de prediking van zijn vader de woorden die deze vaak aan het eind van een dienst sprak: „Hoe kan er met zulke mensen ooit één mens behouden worden? Hoe kan er met zo’n God ooit één mens verloren gaan?”