Wie heeft er iets aan Gods Woord als dat niet toegankelijk is? In zijn boek ”Het Woord gaat zijn weg” schreef Jan J. van Capelleveen dat „heel veel godsdiensten zich door hun taalgebruik beperken tot een elitaire groep in de samenleving.” De auteur werkte onder andere voor het Nederlands Bijbelgenootschap. Hij beklemtoonde dat ook de Heere Jezus „Zich in verstaanbare taal tot de mensen richtte.”Stellig had Van Capelleveen ook Luthers ”Zendbrief over het vertalen” gelezen. De Lutherkenner dr. W. J. Kooiman gaf een van de passages uit dat geschrift als volgt weer: „Men moet niet aan de letters van de Latijnse taal vragen, hoe men Duits moet spreken, zoals die ezels doen, men moet de moeders in huis, de kinderen op straat, de gewone man op de markt vragen en er goed op letten, hoe zij spreken en daarnaar moet men vertalen. Dan verstaan ze het en merken, dat men Duits met hen spreekt.”

Het Nederlandse bedrijf is inmiddels niet het eerste dat dit initiatief neemt. In Australië zette iemand de hele Bijbel over in sms-taal. Hij deed dat om de Bijbel onder zo veel mogelijk mensen te verspreiden. Ondertussen gaan die teksten als bericht de wereld rond via mobieletelefoonnetwerken.

Voor moslims blijft de Arabische Koran de enige echte. Maar vanaf de Reformatie gingen christenen de Bijbel in hun eigen taal lezen. Zij zijn niet gewoon die in het Hebreeuws of Grieks te reciteren. Er bestaat een belangrijk motief voor het vertalen van de Bijbel in ieders eigen taal. Het gaat erom Gods openbaring over te brengen in de talen van volken die die openbaring tot hiertoe niet kenden. Zodat het Woord, door de Heilige Geest, mensen daardoor kan aangrijpen.

Maar heeft het eigenlijk niet iets bedrieglijks om te spreken over sms-taal? Kunnen we niet beter spreken over een door de digitale cultuur ingegeven variant op bestaande taal? Sms-taal in het Engels is anders dan sms-taal in het Nederlands. In de Australische versie zegt Genesis 1: „In da Bginnin God cre8d da heavens & da earth.” Een tekst uit Openbaring in het Nederlands vertelt: „Ik = A & OO, ht bgn & ht nde vn alls, zgt de Hr, d Alm8ige Gd, Die =, ws & kmt.” Beide zijn variaties van bestaande talen die reeds tal van eigen Bijbelvertalingen kennen.

Het gaat te ver om -aanknopend bij Van Capelleveen- te zeggen dat de fragmenten in de sms-taal geschikt zijn voor een elitaire groep. Maar voor mensen die zich doorgaans niet uitdrukken in de sms-taal wordt de Bijbel op deze manier niet beter verstaanbaar. Oudere Nederlanders zeggen: Schrijf liever normaal. En gebruikers van de sms-taal zijn ook best in staat gewoon te lezen.

Het is niet het belangrijkste in welke tekens de Bijbel wordt weergegeven. Nederlanders zijn doorgaans ook niet in staat een Chinese Bijbel te lezen. Wel is van groot belang op welke leest een sms-weergave is geschoeid. Staat hij, zoals de King James Version en de Statenvertaling, dicht bij de Hebreeuwse en de Griekse grondtekst? Of ontleent de uitgever zijn fragmenten aan eigentijdse, vrije weergaven van de Bijbel? Dat zou jammer zijn.

Als iemand het initiatief neemt om de Bijbel te gaan vertalen voor nauwelijks Spaans sprekende zigeuners in Chili, is dat het overdenken waard. Maar is het zinvol om geld uit te geven voor Bijbelfragmenten in sms-taal? Of is het beter om prioriteit te geven aan de vertaling van Gods Woord voor groepen en volken die echt nog geen eigen Bijbel hebben?