OpinieCommentaar
Elke jonge nieuwkomer teken van hoop voor geplaagde kerk
Christenen merken het: de laatste jaren weten opvallend meer jongeren de weg naar de kerk te vinden. Hoewel de meeste cijfers niet direct op een stille opwekking wijzen, mogen kerken hoop putten uit deze zachte lentebries.




Er verschenen dit jaar dikke dossiers over de toegenomen religiositeit onder met name jongvolwassenen in Nederland en de rest van de westerse wereld. De blijde boodschap: de interesse in de Bijbel, religie en spiritualiteit groeit, en vooral jongeren weten de weg naar de kerk steeds beter te vinden. Uit het eerder dit jaar verschenen onderzoek ”God in Nederland” –waar deze donderdag tijdens een symposium op wordt teruggeblikt– blijkt dat tieners en jonge twintigers zich vaker tot een kerk rekenen dan de groep daarboven. Opvallend, want meestal zijn juist de jongere leeftijdsgroepen minder kerkelijk dan de oudere.
Nederland ontkerkelijkt, maar Alexander en Carmijn vinden God juist
Dat merkt ook de Rooms-Katholieke Kerk in Nederland, die afgelopen week haar jaarboek publiceerde. Er zijn „kleine, maar concrete tekenen” dat jongeren interesse hebben in de kerk, ziet jongerenwerker Żaklina Melis. „Veel jonge toetreders zijn opgegroeid zonder geloof en ervaren dat als een gemis. Ze verwoorden dat vaak alsof hun iets essentieels is ontnomen: hoop.”
Tegelijk is er ook die andere kant: in de kerk is de uitstroom veelal aanzienlijk groter dan de instroom. Net als bijvoorbeeld de Protestantse Kerk in Nederland krimpt de Rooms-Katholieke Kerk jaarlijks met tienduizenden leden. Dat zijn er 189 per dag. Dat tij kan een enkele nieuwkomer niet keren.
Een deze week verschenen Amerikaans rapport tempert eveneens de verwachtingen: de ontkerkelijking onder Amerikaanse jongeren lijkt tot stilstand te zijn gekomen, maar meer ook niet. Het blijkt veel te vroeg om van een opwekking te spreken – als die er ooit komt. De jongste Amerikanen zijn slechts iets religieuzer dan degenen die een paar jaar ouder zijn. Sommigen spreken zelfs van „de stilte voor de storm” van verdere ontkerkelijking.
Toch mogen de verhalen van jongeren –en ouderen– die soms na lang zoeken de weg naar de kerk hebben gevonden, christenen bemoedigen en aanzetten tot het vrijmoedig delen van het Evangelie van Jezus Christus. Wellicht zijn het tekenen die erop wijzen dat de lente langzaam terugkeert in de kerk. Cijfers zeggen iets, maar lang niet alles over de secularisatie. Dat mensen op zoek zijn naar geestelijk houvast, zal de kerk dankbaar moeten stemmen.
Maar niet alleen dat. Christenen zijn geroepen geestelijke zoekers welkom te heten en hen verder te onderwijzen in de Bijbel. En misschien ook: om in het oog van de storm van de ontkerkelijking gewoon even stil te zijn. En vervolgens mee te juichen met de hemel, waar blijdschap is over elke zondaar die zich bekeert en de weg terugvindt.