„Trek mij, wij zullen U nalopen.”

U houdt uw gemoed op met veel uitvluchten, of uit vijandschap tegen God en omdat u lust hebt om met Hem te twisten, of uit verlegenheid en omdat de kracht van het ongeloof u ten onder houdt. Staak toch al uw onnodig redeneren, waardoor u nimmer geholpen kunt worden. Maar geef God vanaf dit ogenblik die eer dat u op Zijn geopenbaarde Woord acht neemt.

Het Woord leert ons duidelijk dat Jezus’ verdienste alleen en bepaaldelijk tot heil van Zijn uitverkorenen verworven is. Maar het leert ons tevens dat dit heil onder allerlei soorten van mensen verspreid is. En voor zover God door de nodiging van het Evangelie Zijn uitverkorenen verzamelen wil, gebruikt de Schrift zulke algemene uitdrukkingen, waardoor niemand van de uiterlijk geroepenen wordt uitgesloten. Op die nodiging moeten wij zien, en hierdoor aangemoedigd worden om te komen!

Erken ook voor God dat u diep blind, en dus onmogelijk in staat bent om geestelijke zaken recht in te zien. Erken uw onwaardigheid voor de Heere, Die zo groot is dat u waard bent voor eeuwig van Zijn gunst uitgesloten te zijn. Erken tevens uw gehele onmacht om te kunnen, en uw onlosmakelijke verplichting om te moeten geloven. Verander zo in een bepaalde zin Gods bevel in een gebed, door te zeggen met de kerk: „Trek mij, Heere, en dan zal ik U nalopen!”

Theodorus Adrianus Clarisse,
predikant te Amsterdam

(”Een drietal leerredenen, Lukas 14:15 tot en met 24”, 1779)