„Drop is helemaal niet typisch Nederlands”
Drop is helemaal niet typisch Nederlands, weet expert Marieke Hendriksen.
Drop is helemaal niet typisch Nederlands, weet expert Marieke Hendriksen.
Scholieren lezen niet graag en niet goed. Als kersvers Driestarlector Geletterdheid zoekt Janneke de Jong naar een weg uit de leescrisis.
Een kind heeft minder dan een jaar nodig om te leren lezen. Maar de mensheid deed er eeuwen over om de techniek van het lezen te ontwikkelen. Zou het iets zijn dat we ook kunnen afleren?
Ze geven advies als iemand voor het eerst een Bijbel komt kopen, plakken handgeschreven aanbevelingsbriefjes op boeken en plaatsen updates over hun boekwinkel op sociale media.
Gemiddeld zit in elke basisschoolklas een kind dat misbruikt is. Hoe komt het dat de omgeving zo vaak wegkijkt? Rinke Verkerk raakte gefascineerd door die vraag. „We laten niet tot ons doordringen dat overal daders wonen.”
Toekomstromans gaan over, nou ja, de toekomst. Maar naarmate de tijd verstrijkt, komen hun schrikbeelden bijna ongemerkt dichterbij.
Nederlandse jongeren zijn de afgelopen vijf jaar meer gaan lezen, meldde KVB Boekwerk, het kennisplatform van de boekensector, donderdag. Opvallend genoeg spelen sociale media daarbij een belangrijke rol.
Zo’n 3,4 miljoen mensen waren in 2022 lid van een bibliotheek, blijkt uit CBS-onderzoek. Hoewel dat er door corona meer waren dan het jaar ervoor, is de algehele trend dalend. Toch is van een mineurstemming geen sprake in leesland.
Als kind al las ze „verschrikkelijk veel.” Lezen is voor Rebecca Koppejan dan ook een grote hobby. Meer nog: ze stilt er haar innerlijke honger mee. En als ze vragen heeft, fungeren boeken als raadgevers.
Hij ziet zich nog als kleine jongen zitten, in dat oude arbeidershuisje in Hardinxveld-Giessendam. Boekje op zijn schoot, stukje tong tussen de lippen, zijn wijsvinger bij de letters. Agent, ágent, águnt? „Moeder”, vroeg de kleine Marinus Dankers, „wat is toch een águnt?”