Baarle-Nassau en Baarle-Hertog: een Nederlands en een Belgisch dorp die door elkaar heen lopen. Hoe werken mensen met elkaar samen als grenzen onduidelijk zijn?

Leidsche Rijn bij Utrecht, een van de grootschalige Vinex-wijken van Nederland, telt na 25 jaar ruim 90.000 inwoners. Buurtcentra zorgen er voor sociale samenhang.

Schiermonnikoog: een eiland met veel vogels en een handjevol mensen. Waar omzien naar elkaar nog heel normaal is, maar nieuwkomers eerst maar eens de winter moeten zien te overleven.

„Nummer 28… nummer 72…”, roept Hennie Emans door de microfoon. „Bingo!” De SOOJ biedt ouderen in de Jordaan een huiskamer tegen eenzaamheid. Met betaalbare koffie.

„Wat zijn ze allemaal laat”, verzucht Dien Groeneveld (88). Ze schuifelt achter haar rollator dorpshuis De Zicht in Ederveen binnen.

Hoef en Haag bruist. Het kersverse dorp, in de Utrechtse gemeente Vijfheerenlanden, is nog volop in aanbouw, maar heeft nu al een actieve buurtvereniging. Onlangs organiseerde deze een evenement waar duizenden mensen op afkwamen.

De een was havenarbeider, de ander politieman, een derde automonteur. Nu doen Zeeuwse ouderen in Veere wekelijks spellen met elkaar. „We lossen hier regelmatig de wereldproblemen op.”

Hoe blijven mensen in contact in een jachtige samenleving? Het Reformatorisch Dagblad gaat deze zomer naar acht plaatsen om te zien hoe mensen elkaar opzoeken. Ter inleiding reflecteren socioloog en geograaf Tjirk van der Ziel en ds. A.A. Egas op het omzien naar elkaar.